بچه جیبوتیایی و مادر پاریسی!

 بعضی خانم ها را می بینم که با بچه کوچکشان شان در فروشگاه مشغول خرید هستند به انها که نگاه می کنم متوجه یک تناقض اشکار بین مادر و بچه می شوم! ظاهر و نوع لباس پوشیدن و ارایش مادر بچه مثل این می ماند که ایشان در یک تالارمد در خیابان شانزه لیزه پاریس مشفول فعالیت و هنر افرینی هستند! لباس های اخرین مدل و شیک! ارایش غلیظ! دماغ چسب زده! گوشهای دو سوراخه( و بعضا چند سوراخه!) دماغ های نگین دار و بعضا سوراخ شده که یک حلقه از داخلش رد شده!(واقعا نمی دانم این دماغ ها که از داخلش یک حلقه رد شده واقعا سوراخ شده و یا حلقه را چسبانده اند! لطفا مطلعین شفاف سازی کنند!)و بلعکس به بچه که نگاه می کنی ظاهر بچه لباس پوشیدنش و تربیت و ادبش مثل یکی از بچه های قحطی زده جیبوتی می ماند!(اقا این جیبوتی هم داستانی شد!) لباسی کثیف و نا مرتب همراه با پوشیدن یک جفت دمپایی پاره! و صورتی نشسته و بینی اویزان!

من هیچ ترس و ابایی ندارم که بگویم هیچ چیزی با اصالت شهرنشینی برابری نمی کند و اصالت شهر نشینی هم به این زودی ها حاصل نمی شود گاها یک نسل طول می کشد که مدنیت و شهرنشینی در خانواده ای نهادینه شود و هر کس و هر خانواده ای هر چقدر اراسته هر چقدر ثروتمند و هر چقدر متظاهر با کمی دقت می توانی متوجه شوی که ایا این اصالت در انها هست یا نه......

چندی قبل خانمی با مشخصات فوق! همراه پسر کوچکش ان هم با مشخصات فوق! به فروشگاه امدند اول صبح بود و فروشگاه خلوت بود و من هم در دفتر و از تلویزیون فروشگاه انها را می دیدم خانم خیلی ارام و بدون توجه به بچه اش در فروشگاه قدم می زد ولی پسر کوچکش همه جنس ها را انگولک می کرد اول یک بسته ماکارونی برداشت و به زمین کوبید! ماکارونی پکید و محتویاتش پخش زمین شد منتظر بودم که ببینم خانم چه واکنشی نشان می دهند که دیدم نخیر! خانم نگاهی به پشت سرشان انداختند و فقط بچه را صدا زدند! دوباره پسر بچه سراغ قفسه عسل ها رفت و یکی یکی  شیشه عسل را برمی داشت و نگاه می کرد که عاقبت یک شیشه عسل از دستش افتاد و شکست.....ما یک رویه ای در فروشگاه داریم و این است که اگر مشتری جنسی از دستش افتاد و شکست اگر خودش پای صندوق پولش را حساب کرد که هیچ ولی اگر حساب نکرد حرفی به او نمی زنیم و پولش را نمی گیریم مگر اینکه ان جنس مورد نظر گرانقیمت باشد و البته بغیر از عطر و ادکلن و لوازم ارایشی چون برخی افراد واقعا در تست کردن و امتحان کردن انها افراط می کنند و باعث می شوند که انها از دستشان بیفتد و گاها بشکند.....

این وضعیت را که دیدم خودم از روی صندلی بلند شدم و به ان قسمتی از فروشگاه که این اتفاقات! افتاد رفتم و اول به یکی از همکاران گفتم که ماکارونی پاره شده و عسل شکسته شده را جمع کرد و بعد هم به خانم تذکر دادم که بچه اش را کنترل کند......

خانم هم که عین خیالش نبود که بچه اش دارد همه چیز را به هم می ریزد فقط پسرش را صدا زد و من هم که دیدم انگار خانم و بچه اش زیاد نرمال نیستند انها را در فروشگاه تعقیب کردم خودش و بچه اش خیلی دقیق و موشکافانه! اجناس را از قفسه ها بر داشته  بر اندازمی  کردند و دوباره انها را سرجایش می گذاشتند و نهایتا خانم یه بستنی برداشته و می خواست از فروشگاه خارج شود که بچه اش یک بسته مداد رنگی برداشت و جعبه اش را از وسط پاره کرد و همه مداد های را پخش زمین کرد! ایندفعه به صندوقدار اشاره کردم که مدادرنگی را حساب کند خانم یک اسکناس از کیفش بیرون اورد که فقط بستنی را حساب کند که صندوقدار گفت:مداد رنگی را حساب نمی کنید؟ خانم هم با تعجب پرسیدند کدوم مداد رنگی!؟ که همکارمان هم با انگشت اشاره ای به مدادهای پخش شده روی زمین کرد ان خانم هم ناگهان سیلی محکمی به گوش بچه اش کوبید و بعد هم مداد رنگی را حساب کرد و با عصبانیت مدادهای پخش شده روی زمین را جمع کرد داخل کیفش گذاشت وبا بچه اش  از فروشگاه خارج شدند....