سفرنامه کیش2

 

هوا در کیش عالی و بهاری بود اینکه در کشوری زندگی کنی که با ژاکت پلیور و کاپشن سوار شوی انگاه با پیراهن استین کوتاه و نازک از هواپیما خارج شوی یک چنین کشورهایی زیاد نیستند.....ما را به هتلی بردند که اسمش را نمی گویم اولویت من در گرفتن هتل فقط نزدیکی به دریا و مراکز خرید بود هتل هم انصافا بد نبود ولی غذایش جالب نبود که خواهم گفت وقتی وارد اتاق هتل شدیم همراهان گفتند که می خواهیم نماز بخوانیم معمولا در اتاق  هتل ها یک علامت روی دیوار یا سقف برای نشان دادن قبله وجود دارد که ما هر چه چشم انداختیم علامتی ندیدیم! توی این اتاق ان اتاق توی سالن....هیچ علامتی که قبله را نشان دهد نبود و ما ماموریت یافتیم که قبله را در ان اتاق مشخص کنیم!....به پذیرش امدم و مشکل را گفتم که مسئول پذیرش کاملا تعجب کرد که قبله در ان اتاق مشخص نشده ظاهرا تا ان زمان هیچ مسافری  لااقل در ان اتاق  احتیاجی به کشف جهت قبله نداشته است!...

خلاصه مامور محترم پذیرش برگشت و رویش را به ابسردکن پشت سرش کرد وگفت قبله از این طرفه! منم گفتم اینجا قبله به طرف ابسردکنه تو اتاق ما چجوری میشه!؟ که حس کردم کلا ای کیو ایشان خیلی اجازه سوال و جواب در مورد جهت یابی را نمی دهد....شکل ساختمان هتل هم بصورت متمرکز نبود یعنی یک محوطه در وسط و اتاقها هم در اطراف محوطه بود یعنی با خودم فکر کردم وقتی قبله رو به ابسرد کن پشت سر مسئول محترم پذیرش است حالا ما که اتاقمان در گوشه راست سمت چپ هتل اون عقب ها واقع شده یعنی جهت قبله اونجا کدوم طرفه!؟.....خلاصه ما یکی دوبار پایین امدیم و به ابسردکن بخش پذیرش خیره شدیم و بعد برگشتیم داخل اتاق که ببینیم که جهت ابسرد کن داخل پذیرش داخل اتاق ما کدوم وری میشه!....خلاصه کمی تجزیه و تحلیل کردیم که نهایتا قبله را گوشه سمت راست اتاق رو به تلویزیون تشخیص دادیم وطبعا همراهان به نظر ما اعتماد کرده و  نماز را روبروی تلویزیون خواندند که بعدا که از اتاق روبرویی پرسیده شد ظاهرا معلوم شد که تشخیص ما اشتباه بوده و نماز باید روبروی یخچال که سمت چپ اتاق بود خوانده می شد!.....چی بگم والا خدا از سر تقصیراتمان بگذره!....ادامه دارد..