آینه....

  

امروز به جای دوچرخه سواری ترجیح دادیم خانوادگی برویم و زاینده رود را ببینیم که یه وقت یادمان نرود یه زمانی وسط این شهر یک رودخانه بوده است چیز نیمه جان و بلاتکلیف از همه چیز بدتر است نه می شود به ان دل بست نه می شود از ان دل کند ....

بشدت شلوغ بود جای پارک هم نبود برای همین داخل  یک خیابان فرعی روبروی رودخانه  پیچیدم تا ماشین را پارک کنم ان جا هم جای پارک نبود به سختی یک جای پارک گیر اوردم و هنگام پارک ماشین با آینه یک پراید پارک شده تصادف کردم و اینه فوق الذکر را از جا کندم!

ماشین پارک شد ولی مانده بودم با اینه ماشین مردم چکار کنم مخصوصا که یک پراید مدل عقب و زهوار دررفته هم بود و برای همین بیشتر عذاب وجدان داشتم کمی ایستادم و به آینه کنده شده نگاه کردم که البته فایده ای نداشت با نگاه کردن آینه درست نمی شد برای همین به فکر افتادم که یک کاغذ پیدا کنم و یک متن بنویسم که ضمن معذرت خواهی اظهار پوزش و شرم و پشیمانی نسبت به کنده شدن اینه ماشین شماره موبایلم را هم بنویسم که بالاخره صاحب ماشین شماره کارتش را بدهد تا خسارت ماشین را به کارتش بریزم....دو سه تا خودکار توی جیبم و شش هفت تای دیگر توی ماشین بود ولی هر چه گشتم کاغذ پیدا نکردم تازه متوجه شدم که ظاهرا بنده در جریان امتحانات استرس کمبود خودکار و ماشین حساب داشته ام! چون علاوه بر حجم انبوهی از خودکار در رنگ ها و مدل های مختلف دو ماشین حساب هم در ماشین پیدا کردم ولی از کاغذ خبری نبود چون وقتی امتحان درسی تمام می شد از شدت علاقه به علم و دانش تمام جزوه ها و کاغذهای مربوطه را توی سطل زباله می ریختم و به خانه بر می گشتم برای همین هیچ کاغذی در ماشین نبود دریغ از یک تکه کاغذ باطله.....

طول کوچه را دو بار رفتم و برگشتم که یک تکه کاغذ گیر بیاورم که بالاخره یک اگهی تبلیغاتی پیدا کردم ان را برداشتم و یک متن نوشتم و زیر شیشه پاکن  گذاشتم.....

باد می امد هوا هم سرد بود و حین خوردن یک همبرگر بی مزه و بی خودی بودم که صدای گوشی در امد اس ام اس رسید که "اینه فدای سرت!" منم جواب دادم که اگه مبلغ خسارت را بفرمایید من راحت ترم که جوابی نداد دو باره پیام دادم که باز هم جواب نداد .....

یاد راننده پخش یکی از شرکتها افتادم پارسال یک ماشین گرانقیمت جلو فروشگاه پارک بود که راننده که برای ما کالا اورده بود حین پارک کردن با کامیونش زد و اینه ماشین را شکست او منتظر شد و صاحب ماشین امد و ان راننده پخش گواهینامه اش را بعنوان ضمانت به صاحب ماشین داد تا برای تعمیرش فکری بکنند....خبر رسید که قیمت اینه پانصد هزار تومان است ! ولی می شود با دویست تومان ان را تعمیر کرد که صاحب ماشین تعمیر را قبول نکرد و گفت که حتما باید اینه را عوض کنی هر چه اصرار کرد ما هم خواهش کردیم و گفتیم که این راننده یک کارگر است ضعیف است پانصد تومن برایش زیاد است شما رضایت بده که اینه تعمیر شود که هزینه اش کمتر باشد که به هیچ وجه زیر بار نرفت و ان راننده بی نوا هم 500 تومان برای فقط یک اینه پرداخت کرد......ماشین های گرانقیمت  توی این خیابان های پر ترافیک و شلوغ برای صاحبانش مایه فخر و مباهات  و برای مردم دردسر است چون مثلا اگه یه نفر با پرایدش محکم به یک پورشه بمالد! باید ماشینش را به همراه بیمه نامه اش گذاشته و فرار کند!.....

با اینکه چند روز بیشتر از جاری شده اب تو زاینده رود نگذشته ولی پرنده ها برگشته اند.....جیغ می کشند روی اب حرکت می کنند پرواز می کنند و مردم هم با حسرت به انها نگاه می کنند....هوا هم سرد ابری و گرفته بود ....