و باز هم دختر!....

یکی از دوستان در پست قبل تذکری دادند مبنی اینکه چرا روز دختر را تبریک می گویی و این یعنی تبعیض و اصالت دادن به بکارت و چون نکته جالبی را گفتند ترجیح می دهم در پستی جداگانه جواب بدهم

 

اول اینکه من هم با اصالت دادن به بکارت موافق نیستم دلیل ان هم کاملا واضح است نداشتن بکارت لزوما دلیلی بر داشتن رابطه جنسی نیست گفته می شود بیش از10% از دختران بطور مادرزادی باکره نیستند بالاخره یکی کرولال به دنیا می اید یکی کور یکی معلول یکی هم مادرزادی باکره نیست و این طبیعی است مضاف بر اینکه ممکن است بر اثر یک اتفاق یا حتی حرکت ورزشی بکارت از دست برود از ان طرف داشتن بکارت هم دلیلی بر نداشتن رابطه جنسی نیست! بعلاوه اینکه من شنیده ام با عملی ساده و ابتدایی قابل ترمیم هم هست.....

پس شاید بشود گفت دختر به زنی گفته می شود که ازدواج نکرده جدای از اینکه باکره هست یا نیست و مشکل این گروه از زنان در بسیاری از موارد کاملا با مشکلات زنان دیگر متفاوت است بخصوص در کشور ما امارها می گوید که میلیون ها دختر دهه شصتی به تجرد قطعی نزدیک می شوند دلیل ان هم این است که در دهه شصت رشد جمعیت بطور انفجاری افزایش یافته و چون در عرف ما مردان برای ازدواج باید چند سالی از دختر بزرگتر  باشند پس در حقیقت مردان و پسران دهه پنجاه باید با دختران دهه شصت ازدواج کنند و تعداد پسران دهه پنجاهی بعلت رشد جمعیت کمتر ان دوران از دختران دهه شصتی کمتر است و این واقعیت منشا این بحران است مثلا اگر توجه کنید دختران دهه هفتادی سریع تر ازدواج می کنند دلیل ان هم این است که شوهران این دهه که قاعدتا مطابق عرف دهه شصتی هستند تعدادشان زیاد است....

اتفاقا روز دختر را باید بیشتر به ان اهمیت داد میلیون ها دختر در جامعه هستند که مشکلاتی دارند که باید برای ان فکری کرد مشکلات جنسی معیشتی تنهایی فشار خانواده دخترانی که حتی اگر نخواهند هم تن به ازدواج بدهند عرف خانواده و فشار جامعه سنتی انها را بشدت تحت فشار قرار داده مشکلاتی که معمولا پسران یا با ان روبرو نیستند ویا مشکلات بسیار کمتری دارند حرف برای گفتن زیاد است ولی نمی خواهم این پست زیاد طولانی شود فقط یک نکته!....

اگر خواننده این وبلاگ باشید می دانید که من مدافع ارزشهای سنتی نیستم البته همه این ارزشها لزوما بد نیستند برخی خوب هستند که باید انها را نگه داشت  ولی بسیاری از انها مربوط به گذشته و ادمهای گذشته است که تدریجا هم تغییر خواهند کرد و هیچ نیرویی هم نمی تواند جلوی تغییر انرا بگیرد اتفاقا برخوردهای سلبی و خشونت امیز و زور بر خلاف تصور عده ای این روند را تسریع خواهد کرد ولی این روند تدریجی است و تغییرات ارام است که وارد این بحث هم نمی شوم چون بحث مفصلی است فقط می خواستم بگویم مواظب باشیم در دام شعارهای فمینیستی نیفتیم!...

واقعیت این است که برخی ارزشهای فمینیستی وارداتی است و در ضمن مطابق فرهنگ ما هم نیست شاید انها یک زندگی ارمانی مملو از ازادی استقلال و قدرت را برای زنان تصویر می کنند ولی این ارزشها ارمانی است که قابل دستیابی در بسیاری از جوامع نیست و در حقیقت با این شعارها زنان را به دردسر می اندازند انها زنان را بوضوح به تقابل تشویق می کنند که البته  در خیلی جاها تقابل لازم است ولی اگر زنی بخواهد با ارامش در این جامعه زندگی کند باید برخی جاها هم خودش را سازگار کند من یک مثال می زنم....

شما یک خانم دکتر را تصور کنید او چون یک زندگی ارمانی می خواسته طبعا نتوانسته با مردی که استقلال و ازادی او را به رسمیت بشناسد ازدواج کند و یا ازدواج کرده و طلاق گرفته و تنهاست.امار جالبی هست که می گوید نزدیک به 60% ازدواج ها در شمال تهران به طلاق می انجامد پس این فرضیه که منشا طلاق لزوما فقر و اعتیاد است زیر سوال می رود چون ثروتمنترین و تحصیلکرده ترین ادمهای مملکت انجا زندگی می کنند پس چرا اینقدر خانواده ها در این منطقه نابسامان است شاید دلیلش این باشد که ادمهای مدرن ان جا نتوانسته اند در بستر یک جامعه سنتی و ارزشهایش زندگیشان را بسازند بخصوص زنان...به مثالمان بر می گردیم ان خانم دکتر صبح ساعت شش صبح سرکار می رود یکی دو ساعت در ترافیک خرد کننده رانندگی می کند تا به سر کار برسد و احتمالا تا نزدیک های شب و حتی بعد از ان کار شلوغ و پر دردسری دارد شب هم خسته به خانه بر می گردد گاهی  نیمه شب هم او را برای یک بیمار بد حال بیدار کرده و به بیمارستان می کشانند شبها شیفت است و .....زنی دیگر را در نظر بگیرید که یک زن کاملا معمولی و عادی است مطیع شوهر و قوانین سنتی است صبح ساعت 9 از خواب بیدار می شود تا 10 صبح با تلفن با دوستان حرف می زند به اشپزخانه می رود با صبر اشپزی می کند بچه اش بیدار می شود با او سرگرم است ظهر هم شوهرش به خانه می اید جمعه ها بیرون می روند شاید زندگیش خیلی قابل تحسین نباشد ولی راضی است مطابق نظر فمینیستها ازاد نیست مستقل نیست نمی خواهد جهان را اصلاح کند ولی ارامش دارد....کدام یک از این دو زن خوشبخت ترند من می گویم زن اول ادم ارزشمندتریست چون مفیدتر است ولی واقعیت این است که اگر منصف باشیم شاید زن دوم ارامش بیشتری داشته باشد.....

در جوامع سنتی باید با برخی چیزها جنگید مردی که زنش را کتک می زند باید با او مقابله کرد مردی که متعصب است و در حقیقت  همسرش را حبس کرده باید با او مقابله کرد این که در این دوروزه عمر بخواهی خانواده ات را بخاطر توهماتت اسیر کنی قطعا قابل پذیرش نیست مردی که.......پس باید با برخی چیزها مقابله کرد ولی بسیاری از  مسائل هست که شاید نپسندی  ولی برای ارامشت باید با انها بسازی و سازگاری پیدا کنی مثلا من زن و شوهری را می شناختم که  بر سر حجاب بشدت اختلاف داشتند مرد ادم متعصبی نبود ولی حداقل حجاب را از زنش انتظار داشت ان هم فقط بخاطر  خانواده اش که سنتی و مذهبی بودند و یک زن کاملا بی حجاب مخالف ارزشهایشان بود یعنی یک روسری ساده ان هم فقط روبروی فامیل  ان مرد را قانع می کرد ولی خانم به هیچ وجه حاضر به عقب نشینی نبود و می گفت من حجاب را قبول ندارم و نهایتا ان دو جدا شدند مرد بلافاصله ازدواج کرد و زن سالهاست که تنهاست من هیچ قضاوت مذهبی شرعی و اخلاقی نمی کنم ولی می گویم زن با یک عقب نشینی کوچک و یک سازگاری منطقی می توانست زندگیش را نگه دارد و این به نفعش بود.....اگر کسی بخواهد مبارزه کند من حرفی ندارم! بالاخره ادمهایی هستند در همه جای دنیا که هدفی دارند و می خواهند به ان برسند ولی اگر کسی بخواهد زندگی کرده و ارامش داشته باشد به جای شعار باید به واقعیات توجه کند.....