گدایی در چند اپیزود!

 

من به گداها پولی نمی دهم! نمی خواهم بالای منبر بروم و سخنرانی کنم ولی به نظر من این عمل بیشتر از اینکه از نیاز سرچشمه بگیرد از تنبلی اعتیاد  بی مسئولیتی و بی غیرتی می اید کسی که گلی می فروشد ممکن است یک شاخه گل 500 تومانی را 2000 بفروشد و برای فروشش هم مثل گداها التماس و خواهش و تمنا کند ولی این کار گدایی نیست چون در هر حال ان شخص می خواهد کاری هر چند نا متناسب با پولی که می گیرد انجام دهد و یا بالاتر از ان کسی که در کنار خیابان ساز می زند و پارچه ای جلویش پهن کرده که مردم به او پولی دهند قطعا کارش گدایی نیست اتفاقا کارش قابل عرضه است چون  سعی می کند به جامعه عزا سالار ما شادی تزریق کند هر چند کوچک و ناچیز.....در این جا می خواهم چند خاطره از چند گدا بگویم....

اپیزود اول:در اصفهان گدا به مفهوم اینکه کسی جایی بنشیند و بساط گدایی پهن کند وجود ندارد چون ماموران شهرداری با او برخورد می کنند بخصوص در خیابان های اصلی شهر ولی باز هم به ندرت دیده می شود برای همین گداها بیشتر سیارند! بخصوص گداها سعی می کنند به فروشگاه های مواد غذایی بیایند و مثلا اگر مردم پولی نمی دهند از انها با تضرع و التماس می خواهند که چیزی برای انها بخرند پارسال پیرزنی قد کوتاه و چاق مرتب به درب خروجی فروشگاه می امد و با تضرع و التماس و با صدایی بسیار بلند و با لهجه ای نااشنا گدایی می کرد و یا از مردم می خواست که برایش چیزی بخرند یکبار که او امد و و با صدایی بلند و ازار دهنده شروع به گدایی کرد موقع رفتن دیدم یکی از همکاران  فورا از فروشگاه خارج شد  دنبالش دوید  و وقتی امد یک رب گوجه دستش بود! او گفت  دیدم  وقتی رفت فورا یک رب گوجه از بسته هایی که کنار درب خروجی چیده شده بود برداشت و فرار کرد که دنبالش کردم و ازش گرفتم! فردای انروز دوباره امد و با صدایی گوشخراش و تضرعی که به گریه شبیه بود از مردم می خواست که برایش یک پودر لباس شویی  بخرند که دیدم یک اقایی دو عدد پودر برداشت و می خواست برایش بخرد که من با اشاره از او خواستم که این کار را نکند و در گوشی چیزی به او گفتم که او هم پودرها را سر جایش گذاشت! این اتفاق را ان پیرزن گدا دید و فهمید که من نگذاشتم ان مرد برایش پودر لباسشویی بخرد......وای که چه جیغ و دادی راه انداخت! و با صدایی بلند و با شیون و ناله می گفت که این اقا می خواست برایم پودر بخرد و این جوان نگذاشت! فحش و جیغ و فریاد و ابرو ریزی .....ما هم هر چه منتظر ماندیم که ساکت شده و برود فایده ای نداشت! و سرانجام با تهدید به اینکه به پلیس زنگ می زنیم راهش را گرفت و رفت......

اپیزود دوم:مدتی است که متاسفانه برخی گداهای خارجی که ظاهرا پاکستانی و یا بنگلادش هم هستند هم در شهرهای ایران دیده می شوند و فوق العاده کثیف اند و با وضعیت بسیار رقت باری هم گدایی می کند و بسیاری از انها معتاد و دزد هم هستند مدتی بود که یک زوج گدا در حالیکه یک بچه کوچک خیلی کثیف در بغل داشتند در خیابان ما می گشتند و ان بچه  دو سه ساله همیشه تو بغل انها خواب بود که گفته می شود حتی به بچه هایشان مواد مخدر می دهند که همیشه در خواب باشند تا با استفاده از انها گدایی کنند ولی چیز ناراحت کننده این بود که به صورت و گوشهای بچه یک پمادی می مالیدند که مثلا بچه بیمار و صورتش زخمی است و چهره بچه بشکل بسیار رقت بار و ناراحت کننده ای در امده بود و در اغلب موراد روبروی بانک می نشستند و گدایی می کردند که می دیدم که مردم هم با دیدن ان صحنه پول خوبی به او می دهند بعد از چند روز که دیدم متل اینکه کسی انها را جمع نمی کند با 137 که تلفن شکایات شهرداری است زنگ زدم که انها هم ادرس و موقعیت انها را پرسیدند بعد از چند دقیقه دیدم ماموران امدند و فقط انها را از انجا راندند! یعنی اینکه بروید در یک جای دیگر گدایی کنید! و فردا دوباره دیدم که دوباره برگشته اند و روبروی بانک گدایی می کنند که دوباره زنگ زدم....خلاصه انقدر این کار را کردم که یکبار مامور منطقه به موبایلم زنگ زد! و قضیه را جویا شد که بعد از ان دیگر انها را ندیدم....داستان ناراحت کننده ای در مورد یک گدای خارجی دیگر دارم که اگر فرصت شد در پستی مفصل خواهم نوشت.....

اپیزود سوم:در همه خیابان ها یک گدای بومی هست! یعنی کسی که سالها ست که در ان منطقه گدایی می کند و کسبه هم به او پول می دهند کاری هم به اینکه محتاج هست یا نه ندارند بخصوص اگر مورد فوق الذکر کمی کمدی هم باشد! ما هم یک موردش را در خیابان مان داریم پیرزنی که پسری حدود چهل ساله دارد که کم عقل است و چهره کمدی هم دارد داستانش بسیار جالب است ولی فرصت نوشتن مفصلش را ندارم او در همه مراسم ها ترحیمی که در مسجد خیابان بر گذار می شود شرکت می کند وارد مجلس می شود با صدای بلندی سلام می کند! حلوا و شیرینی و اب میوه اش را می خورد کمی قیافه ناراحت و افسرده به خودش می گیرد و موقع روضه خوانی برای متوفی با دست محکم به پیشانیش می کوبد! و بعد از مراسم تابلو های بیرون مسجد را که برای متوفی اورده شده مرتب چیده و تنظیم می کند و می رود ظهرها صدای اذان هم که به گوشش می خورد وسط پیاده رو می ایستد و با صدای بلند و خاصی اذان می گوید به مغازه کسبه هم که می رود برخی از او می خواهند که اوازی بخواند تا پولی به او بدهند او هم با صدای جالبی که دارد یک ترانه کوچه بازاری قشنگ می خواند و پولی می گیرد و البته برای بعضی ها یه قر مختصر هم می دهد!  تو پیاده رو هم که قدم  می زند اگر چشمش به یک خانم اراسته و سانتی مانتال! بخورد نگاه عمیقی انداخته و با صدای بلند صلوات می فرستد!...مادرش که پیرزنی بسیار فرتوت است در خیابان گدایی می کند و  وضعشان هم  خوب است انها از خودشان خانه دارند همه هم می دانند که انها محتاج نیستند ولی با این حال همه به انها پولی می دهند چند روز پیش مادرش پیش من امد و گفت از بس کسبه به پسرش کیک و شیرینی و خوراکی داده اند قندش بالا رفته و دکتر گفته باید رژیم بگیرد! و از ما خواهش می کرد که به او خوراکی ندهیم......

اپیزود چهارم:یادم می اید چند سال پیش با یکی از اقوام از خیابان سبزه میدان می گذشتم که ان فامیل ما لحظه ای توقف کرد و زنی گدا را کنار خیابان نشانم داد پیرزنی کنار مغازه ای نشسته بود و بساط گدایی پهن کرده بود و گدایی می کرد ایشان می گفت این پیرزن سه پسر دارد که یک کارگاه و فروشگاه بزرگ عرضه پولکی و نبات دارند که بسیار هم ثروتمند و ابرودارند انها برای مادرشان خانه خریده اند پرستار گرفته اند و ازاو مراقبت می کنند ولی مادرشان عادت به گدایی دارد! و هر چقدر هم سعی می کنند جلوی این کار او را بگیرند فایده ای ندارد! و ظاهرا او در جوانی شوهرش می میرد و با گدایی بچه هایش را بزرگ می کند و حالا به این کار عادت کرده! و گاهی اوقات یواشکی از خانه خارج می شود و کنار پیاده رو بساط پهن کرده و گدایی می کند!....

اپیزود پنجم:بچه های خیابان وجه مشترک همه خیابان های پر رونق ایران است که اغلب هم والدین و یا یکی از والدین انها افغانی هستند بچه هایی که اغلب دست جمعی با هم در خیابان ها گدایی می کنند یک جمع شش هفت نفره از انها هم مرتب در خیابان ما دیده می شوند که البته پول دادن به انها بی فایده است چون باعث می شود ان کسانی که انها را به طمع پول به خیابان فرستاده اند بیشتر به کارشان دلگرم شوند و طبعا بیشتر به خیابان فرستاده می شوند ولی گاهی اوقات کسبه به انها خوراکی می دهند قیافه های زرد و رنگ پریده انها واقعا ناراحت کننده است بچه هایی بیسواد و تربیت نشده که در اینده جامعه ما تاوان بی توجهی به انها را خواهد پرداخت چون قطعا راه خلاف و بزه کاری برایشان هموار است ولی در بین انها پسر بچه ای پنج شش ساله ای هست که چهره ای معصومانه دارد و البته دختری دوازده سیزده ساله با چشمانی ابی و بسیار زیبا که وقتی او را می بینم واقعا ناراحت می شود ....اینکه در این جهان وحشی و با این همه عقده های جنسی چه کسی از انها در مقابل اذیت و ازار جنسی محافظت می کند....ای کاش به جای اینکه برای ادمهایی در هزارن کیلومتر انسوی مرزها دلسوزی می کردیم کمی هم بفکر بچه های خودمان بودیم....

اپیزود ششم:مدتی قبل اخر شب تازه از سرکار امده بودم و بشدت خسته و البته بخاطر اتفاقی کمی هم بی اعصاب بودم! ماشین را روبروی خانه پارک کردم که جوانی با لباس های کثیف به شیشه زد شیشه را پایین کشیدم او هم گفت:پول یه دونه نون به من بدهید! من هم که خسته و بی حوصله بودم گفتم:ندارم! و شیشه را بالا کشیدم! همانطور که توی ماشین نشسته بودم او را در اینه ماشین دیدم که ارام رفت و زباله های همسایه ها را بیرون می ریخت و پلاستیک هایش را جمع کرد و انها را در کیسه ای بسیار بزرگ ریخت و ان کیسه بسیار بزرگ و سنگین را روی کولش گذاشت و رفت نمی دانم تا به حال تجربه کرده اید! گاهی اوقات ادم هنگ می کند! یعنی یک اتفاقی را می بیند ولی چون تمرکز نداری و یا اعصابت ناراحت است مدتی طول می کشد تا بفهمی چه اتفاقی افتاده....بعد از مدتی که او را با چشمهایم در اینه ماشین تعقیب کردم تازه یادم افتاد که او از من چه خواست چه وضعی داشت و من چه جوابی دادم...واقعا پولی همراهم نبود من هم مثل بسیاری از مردم عادت به حمل پول نقد ندارم چون خریدهایم با کارت است ولی مثل اینکه یک نفر یک سوزن به ادم فرو کند! فورا کیف پولم را نگاه کردم که چیز قابل توجهی در ان نبود ولی یادم امد که گاهی اوقات برای احتیاط مقداری پول در داشبورد ماشین می گذارم دیوانه وار داشبورد را باز کردم که یک اسکناس ده هزار تومانی انجا بود اسکناس را برداشته از ماشین پیاده شدم و دنبال ان جوان دویدم توی چند کوچه رفتم که او را پیدا نکردم واقعا حال خوبی نداشتم با خودم می گفتم اگر او را پیدا نکنم چه می شود... که سرانجام او در یک کوچه فرعی دیدم که ان کیسه بسیار بزرگ را روی کولش گذاشته بود و داشت ارام و به سختی  راه می رفت خودم را به او رسانیدم و اسکناس را به او دادم....