مراسم ختم یک دیوانه

 

مادر و پسری توی خیابان ما بودند که هر دو گدایی می کردند مادرش یک پیرزن فرتوت است و پسرش مرد تقریبا چهل ساله ای بود که به او علی دیوونه می گفتند....ولی ان پسر گرچه ارام بود ولی تعادل روانی نداشت مرتب توی خیابان راه می رفت و زیر لب اواز می خواند صدای بم جالبی هم داشت با کسی حرف نمی زد ولی گاهی بعضی کسبه توی مغازه هایشان او را به حرف می گرفتند و سربه سرش می گذاشتند و او با لکنت و خیلی به سختی حرف می زد گاهی  با همان لکنت زبان با صدای بلندتری شعرهای بندری می خواند و گاهی هم می رقصید کارش این بود که از اول خیابان تا اخر خیابان راه می رفت و بعد هم بر می گشت و وقتی هم خسته می شد گوشه ای می نشست و دستش را برای گدایی دراز می کرد و همانطور که توی پیاده رو راه می رفت وقتی چشمش به یک زن خوش برو رو می افتاد اول کمی خیره می شد و بعد با صدای بلندی صلوات می فرستاد! هر وقت هم مراسم ختمی توی مسجد بر پا بود با عجله وارد می شد دمپایی هایش را زیر بغلش می گذاشت و با صدای بلندی سلام می کرد گوشه ای می نشست و همانطور که مداح روضه می خواند سر درگریبان فرو می برد وصدای گریه از خودش در می اورد و محکم با دست توی پیشانی اش می کوبید و بعد هم یک شکم سیر حلوا می خورد و می رفت ...مادر و پسر هر دو گدایی می کردند ولی وضع مالیشان خوب بود و حتی سالها پیش خانه خریدند چون مردم به انها پول می دادند و بخصوص کسبه محل به انها می رسیدند  ....چند ماه پیش مادرش من را توی خیابان دید و گفت علی مریض است و او را دکتر برده ام و دکتر گفته چربی و قند او بشدت بالاست و بیماریهای دیگری هم دارد و مغازه دارها مرتب به او کیک و شیرینی و خوراکی های مختلف می دهند و او هم عقلش نمی رسد و می خورد  تورو خدا به او خوراکی ندهید چون حالش خوب نیست.....البته فایده ای نداشت او از کنار یک بقالی که رد می شد می رفت داخل یک کیک و نوشابه بر می داشت و بدون اینکه چیزی بگوید و یا پولی بدهد از مغازه خارج می شد سراغ میوه فروشی می رفت یک موز برمی داشت به کله پزی که می رفت صاحب مغازه به او غذا می داد بچه پررویی نبود فقط به اندازه شکمش برمی داشت و در عین دیوانگی بچه دوست داشتنی هم بود......

علی دیوونه هفته قبل مرد یعنی وقتی عکسش را روی شیشه مغازه دارها دیدم جا خوردم مراسم ختم او در مسجد برگزار شد روز ختم داخل مسجد نرفتم ولی برایم جالب بود مسجد شلوغ بود برایم عجیب بود که مراسم ختم یک گدای دیوانه انقدر شلوغ بود با خودم گفتم چه کسی دیوانه و چه کسی عاقل است!؟ با اینکه وقتی از کنارش رد می شدی لباس هایش بوی عرق می داد و همیشه لباس هایش کثیف و پاره بود ولی محبوب بود بی ازار بود و وقتی چشمت به او می افتاد که زیر لب اواز می خواند و سریع راه می رود ناخوداگاه خنده ات می گرفت و یک انرژی مثبتی داشت..شاید معیار دیوانگی و عاقلی در این جهان جابه جا شده باشد دلیل اینکه ما خودمان را عاقل می دانیم و یا احیانا افرادی را عاقل فرض می کنیم این است که ما در اکثریتیم! و انها چون در اقلیت هستند انها را دیوانه می خوانیم در حالیکه ادمهایی هستند که خیلی خوب حرف می زنند به نظر می رسد خیلی باهوشند بسیار موجه اند حتی خودشان و افکارشان را خیلی خوب می دانند انچنان که ممکن است پیروانی هم داشته باشند ولی آدم ها از دستشان در عذابند و مردمان زیادی را به خاک سیاه می نشانند  ....به راستی چه کسی دیووانه و چه کسی عاقل است!؟....

کانال تلگرام @mehrdad15301