بالاخره تمام شد....

 

بالاخره از پایان نامه دفاع کردم و درسم در مقطع ارشد به اتمام رسید......رشته تحصیلی من دقیقا مرتبط با شغلم بود برای همین تمام مفاهیمش را با تمام وجود درک می کردم و بسیار اتفاق می افتاد وقتی سرکلاس استادی می رفتم بعد که درس تمام می شد با خودم می گفتم اگر من استاد این درس بودم خیلی بهتر تدریس می کردم چون از محیط عملی به تئوری امده بودم و چیزهایی که در کتاب ها نوشته شده بود را در موقعیت عمل دیده و حس کرده بودم......

چون موضوع پایان نامه برایم بسیار جالب و هیجان انگیز بود برای دفاع یک سخنرانی خیلی جذاب اماده کرده بودم ولی وقتی موقع ارائه شد اساتید به جای گوش دادن فقط با هم حرف می زدند و داور وسط صحبت های من چند دقیقه جلسه را ترک کرد و مشاور هم گرم صحبت با یکی از دانشجویان دیگر بود  و چند باری تذکر دادند که بهتر است حواسم به زمان باشد یعنی فقط می خواستند که زود تمام شود تا نوبت به نفر بعدی برسد عین یک ماشین تولید مدرک که همه از دانشجو گرفته تا استاد منتظرند زود تمام شود مدرکی داده شود و تمام....یکی از دوستان که در یکی از دانشگاههای پولی درس می خواند چند روز پیش به من زنگ زد و گفت به یک نفر یک میلیون و پانصد داده ام تا برایم پایان نامه بنویسد او هم پایان نامه را نوشته و من هم پایان نامه را تحویل داور داده ام  ان کسی که پایان نامه را نوشته امروز زنگ زده و گفته معذرت میخوام حواسم نبوده و رفرنس های اخر پایان نامه را از یک پایانامه دیگه کپی کرده ام! و خلاصه حواست باشد من هم با او دعوایم شده و گفتم اگر داور بفهمد چه خاکی توی سرم بریزم.....من به جلسه دفاع او رفتم و اقای دکتر متوجه نشدند و فقط گفتند چند مورد از منابع ذکر شده در متن در اخر نبود که یادتان باشد بیاورید!  و نمره 17.8 هم گرفت و فارغ التحصیل شد.....

من جای دیگری به طور مفصل گفته ام مشکل بزرگ جامعه ما اموزش عالی و بخصوص اموزش و پرورش  ناکارامد است  نمی خواهم خیلی مفصل به ان بپردازم چون قبلا هم گفته ام ولی اگر بگوییم این همه دانشگاه در رشد جامعه ما بی تاثیر بوده بی انصافی کرده ایم بخصوص دانشگاه ازاد که با شعبات متعدد خود در نقاط دور افتاده چهره بسیاری از شهرها را تغییر داده و بخصوص چشم و گوش دختران شهرهای کوچک و روستاها را به دنیا باز کرده و نهایتا همین دختران و زنان با اگاهی از حقوق خودشان  موتور محرک تغییرات در جامعه ایران بوده و خواهند بود این بچه ها از خوابگاهی که مجبور بوده اند با افراد مختلف از فرهنگ ها و شهرهای مختلف در ان زندگی کنند و از همان چند صد کیلومتری که مجبور بوده اند چند سالی با اتوبوس از خانه تا دانشگاه را طی کنند و بعضا با بی پولی شهریه های خودشان را جور کنند بیشتر اموخته اند تا درس و امتحان و استاد.....

وقتی کتاب های مربوط به تئوری های مدیریت را می خواندم می دیدم که عقب ماندگی عظیم ما فقط مربوط به علوم تجربی نیست امریکایی ها حدود نیم قرن پیش بدون استفاده از کامپیوترو نرم افزار توانستند فضاپیمایی بسازند که انسان را به کره ماه ببرد عکس جالبی دیدم که در ان زمان دانشمندان ناسا با گچ روی تخته سیاه محاسبات ریاضی و فیزیک را انجام می دادند این عقب ماندگی دقیقا با همین شدت و حدت در علوم انسانی هم دیده می شود اکثریت دانشمندانی که پایه های علم مدیریت را بنا نهاده اند به طور مشخص انگلیسی و امریکایی بوده اند یعنی اگر تئوری های دانشمندان این دو کشور را از علم مدیریت جدا کنید احتمالا چیز چندانی باقی نخواهد ماند   دلیل اصلی ان این است که به جای اینکه دانشمندان انها مثل اساتید ما کت و شلوار مارکدار بپوشند و با ظاهری اراسته نوشته های داخل کتاب را حفظ کرده و خلاصه اش را سرکلاس بگویند لباس کار می پوشیدند به کارخانجات و کارگاهها می رفتند بعضا دهها سال در محیط های الوده و در شرایط سخت با کارگران همراه می شدند به کار انها خیره می شدند تحقیق می کردند تا انسان را بشناسند و ببینند چکار می شود کرد که از توانایی های یک کارگر یا کارمند حداکثر بهره را برد تا هم کارفرما راضی باشد هم کارمند و هم باعث ایجاد ثروت شود......

وقتی جلسه دفاع ام به پایان رسید و از جلسه خارج شدم غروب بود هوا هم ابری و گرفته من ده سال از عمرم را صرف درس خواندن در دانشگاه کردم و برخی از لحظاتش از بهترین دوران عمرم بود چشمم به صندلی های داخل یکی از کلاس ها افتاد می دانستم دلم برای این صندلی ها برای ناهار خوردن توی سلف دانشگاه برای خندیدن با دوستان در کافه تریا برای رفقایی که از بهترین ها بودند حتی  برای استرس های شب امتحان تنگ خواهد شد.....