داستانهای یک فروشگاه
داستانهای یک فروشگاه

داستانهای یک فروشگاه

فرهنگ توالت نگاری!

 

 

در ابتدای سفر و توی جاده چیزی که  توجهم را جلب کرد فرهنگ توالت نویسی در جاده هاست! یعنی طبعا من از دستشویی های زنانه خبر ندارم ولی روی  درب توالت های مردانه که معمولا بسیار کثیف و غیر قابل لمس است مطالب زیادی نوشته شده که ادم را به فکر فرو می برد که چرا  بعضی ها در یک چنین فضای متعفنی سعی در افرینش ادبی یا هنری یا ارسال پیام سیاسی دارند نوشته هایی مملو از یادگاری نویسی شعار نویسی پیام های طنز و حتی نقاشی ها و اشکال مصور که بعضا خیلی ماهرانه کشیده شده  یعنی شما معمولا در توالت های بین راهی حوصله ات سر نمی رود چون واقعا در برخی موارد کار فرهنگی صورت گرفته است! .....مثلا یک نفر سعی زیادی کرده که با میخ روی درب توالت یک فحش خواهر و مادر نثار فلان شخص کند یا مثلا یک بی ناموسی یک شماره تلفن را روی درب کنده کاری کرده و زیر ان نوشته" زهره جون!" بعد یک شیر پاک خورده ای برای اینکه این توطئه ناموسی را از بین ببرد با یک میخ کلفت تر چند عدد از ان شماره تلفن را مخدوش کرده که شماره قابل تماس نباشد یا مثلا یک نفر یه شعاری نوشته و شخص دیگری امده زیر شعار کامنت گذاشته یک پیام مخالف گذاشته و بعضا   نویسنده را مورد عنایت قرار داده بعد مجددا یک نفردیگر امده و زیر ان کامنت  توضیحاتی ارائه کرده  و یا عنایت  مضاعفی نثار نویسنده کامنت کرده و در واقع  طبق شخصیت خودش و به زبان خودش روشنگری کرده! یا یک نقاشی بی شرمانه دیدم که احتمالا نقاش مدتی را صرف کشیدن ان کرده بود با میخ یا یک شئ نوک تیز یک ادمک روی دیوار گچی توالت کنده کاری شده بود که خوشحال و خندان مشغول .....(خدا لعنتش کنه! ) یا مثلا  روی درب توالت نوشته شده بود " اصغر غلامی سرباز 15 ماه خدمت در علی اباد کتول از شهر....."من واقعا درک نمی کنم این یادگاری نوشتن ان هم یک چنین جایی یعنی چه!؟ یعنی مثلا وقتی به روستایشان  برگشت و ازدواج کرد و بچه دار شد پسرش را بیاورد و این درب توالت را بعنوان یک سند افتخار به او نشان دهد! که مثلا من اینجا آمده ام و .......!

چرا مردم علاقه دارند روی درب و دیوار توالت مطلب بنویسند؟ و اساسا توالت نگاری از کجا نشات می گیرد؟شاید چون توالت خصوصی ترین محیط عمومی است و وقتی کسی داخل ان می شود مطمئن است که کسی او را کنترل نمی کند و درب توالت آزادترین صفحه ایست که می شناسند....من معتقدم یک نفرباید همت کند و فرهنگ توالت نگاری را در یک مجلد تدوین کرده و در اختیار عاشقان فرهنگ و ادب بگذارد! حتی من معتقدم می شود مثلا صد عدد درب توالت از دستشویی های بین راهی خرید و انها را ضدعفونی کرده و انها را در یک نمایشگاه مفهومی به نمایش گذاشت قطعا مورد استقبال قرار خواهد گرفت!

 

نظرات 4 + ارسال نظر
یه خانوم شنبه 11 شهریور 1396 ساعت 22:14

در راستا با پست توالت نگاری
برادر من تو کارخونه کار میکنه و میگه توالت ها پر هست از شعار علیه مدیرها و حراج کردن خواهر و مادراشون

همانطور که یکی از دوستان در کامنت زیرین گفتند وقتی جایی آزادی برای بیان برخی حرفها نباشه درب توالت بهترین جا برای عقده گشایی است!

مریم شنبه 11 شهریور 1396 ساعت 20:20 http://marmaraneh.blogsky.com

احتمالا استفاده از توالتهای عمومی برای ابراز ازادی ، جبران ازادیهاییه که جاهای دیگه دنبالش هستیم و گیرمان نمیاد

دقیقا!.....

مرمری جمعه 10 شهریور 1396 ساعت 16:54

وای آره ، با اینکه سعی میکنم از توالتهای عمومی تا آخرین لحظه استفاده نکنم، ولی گاهی گذرم میوفته وانواع واقسام نقاشی وشناره تلفن وحرفای رکیک به چشم میخوره، پسر خوب از کجا به ذهنت میرسه این سوژه هاااااااا

درود به مرمری خانم
اگه با دیدی متفاوت نگاه کنی سوژه زیاده

الهام.م جمعه 10 شهریور 1396 ساعت 16:01

سلام
فوق العاده بود
فوق العاده بود

درود به شما....

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.