مداد سفید....

 

در دوران تحصیل هیچ وقت نقاشیم خوب نبود خطم که افتضاح است! یعنی هر چه در کلاس انشا بی نظیر و بی رقیب بودم در کلاس نقاشی فقط بلد بودم یک مستطیل بکشم بالای ان هم یک مثلث بکشم و به ان مستطیل بچسبانم که بشود خانه با یک سقف شیروانی!  یک خورشید کودکانه و یک درخت سیب با برگهای سبز و میوه های قرمز یک نقاشی کاملا ابتدایی یعنی اگر همین الان هم به من بگویید یک نقاشی بکش بهتر از این بلد نیستم نمی دانم شاید استعدادش را نداشتم شاید هم دلیلش این بود که در دوران تحصیل ما به کلاس خط و نقاشی و ورزش اهمیت نمی دادند خیلی وقتها کلاس ورزش و یا هنر تعطیل می شد تا مثلا ریاضی و یا عربی درس بدهند یعنی ذهنیت سیستم اموزشی در ان دوران این بود که مثلا اگر دانش اموز بتواند فعل عربی "استفعال" را صرف کند برایش بهتر است که یک هنری یاد بگیرد و یا ورزش کند در حالیکه برای یک نوجوان هیچ چیز مهمتر از اموختن یک هنر و یا ورزش کردن و تخلیه انرژی نیست ولی چه می شود کرد ان دوران اینگونه فکر می کردند خدا می داند تاکنون چقدر ما تاوان ذهنیت اشتباه تصمیم گیرندگان را داده ایم.....

نقاشیم خوب نبود ولی به جعبه مداد رنگی زیاد نگاه می کردم  یک مداد خیلی توجهم را به خودش جلب می کرد مداد سفید....همیشه با خودم می گفتم فلسفه وجودی مداد سفید چیست؟ به چه دردی می خورد؟ در حالیکه در تمامی جعبه مداد رنگی های 12 تایی که داشتم یک مداد سفید هم بود بقیه مدادها مداد زرد قرمز سبز... تراشیده می شدند کوتاه می شدند با دویدن روی کاغذ به صفحات رنگ می بخشیدند و تصویر می ساختند ولی مداد سفید در بین مدادها از جایش تکان نمی خورد نه تراشیده می شد نه استفاده می شد  نه به درد می خورد....چند بار سعی کردم راهی برای استفاده از مداد سفید پیدا کنم با مدادهای تیره مثل مشکی کاغذ را سیاه می کردم و با مداد سفید روی صفحه سیاه  شده خط می کشیدم که شاید مداد سفید معنایی پیدا کند ولی فایده ای نداشت چون خطوط بی رنگ و کم رمق سفید بر صفحه تیره جلوه ای نداشت...روی کاغذ کاهی نقاشی کشیدم که شاید تیرگی کاغذ کاهی به خطهای مداد سفید مفهومی بدهد  که باز هم فایده ای نداشت جز اینکه خطوط سفید کمی واضح تر و مشخص تر می شد شما وقتی یک بسته مداد رنگی می خری برای ان مداد سفید هم پولی پرداخته ای در جعبه مدادها جایی برایش وجود دارد و همیشه تا مدرسه انرا حمل می کنی ولی کاملا بیهوده و بی فایده.....

چیزهای زیادی در زندگی ما شبیه مداد سفید است به درد نمی خوردند ولی برایش هزینه می دهیم مثلا  یکی از مداد سفیدهای زندگی ما "حرف مردم" است ما چقدر برای حرف مردم هزینه می دهیم لباس مورد علاقه مان را نمی پوشیم  برای حرف مردم از هزار جا قرض می کنیم برای اینکه یک ماشین خارجی بخریم و یا جهیزیه شاهانه به دخترمان بدهیم یا در فلان تالار عروسی بگیریم برای حرف مردم وقتی هم که خواستیم بمیریم یک قبر خوش جا و گرانقیمت می خریم برای حرف مردم!  ....کدام مردم؟....بسیاری از این مردمی که برای حرف و نظرشان زندگیمان را تغییر می دهیم  نه تنها به ما اهمیتی نمی دهند بلکه شاید دوست ما هم نباشند که اگر دوست هم باشند باز هم در ماهیت ماجرا تفاوتی نمی کند.....

مداد سفید شاید معنای دیگری هم داشته باشد شاید مداد سفید سمبل تنهایی باشد مداد سفید خیلی غریب است  تک و تنها بین مدادهای دیگری که تراشیده می شوند بچه ها با عشق و علاقه انها را به دست می گیرند و با ان یک دنیا تصویر و رنگ و شور می کشند ولی مداد سفید فقط یک تماشاچی است نه کسی او را می تراشد نه به دست می گیرد و نه حتی به ان اهمیت می دهد و اگر گم هم بشود هیچ کس به دنبالش نمی گردد چون اصلا دیده نمی شود او در جعبه مدادهاست چون باید حضور داشته باشد تا رنگها تکمیل شود فقط همین......

 در جعبه مداد رنگی" مداد سفید" چندان به کار نمی اید ولی به اندازه یک کتاب قطور پشت سرش فلسفه دارد.....