دختر....

 

زنان ما را به دنیا می اورند در دامانشان پرورش می یابیم  و با شیری که از سینه هایشان می جوشد ما را بزرگ می کنند با غذایی که در اشپزخانه می پزند سیر می شویم لباس هایمان را می شویند بزرگتر که می شویم با انها عاشق می شویم و زیباترین حس عالم را با انها تجربه می کنیم عشق برای مرد و زن مشترک است ولی  غزل را در وصف زنان می گویند نه مردان! خانه را برایمان گرم نگه می دارند فرزندانی به ما می بخشند که هم عصای دست ما باشند و هم مایه ارامشمان....شاید مردان بگویند پس ما چی؟ ما هم در این تجربه های شیرین شریکیم ولی من بعنوان یک مرد می گویم اگر انصاف داشته باشیم نقش زنان در زندگی پررنگتر است شما نقش زن و مرد را مثلا در تولید مثل مقایسه کنید به نظر من اصلا قابل مقایسه نیست ان مرد یک شب با یک عشق بازی شیرین کار را تمام می کند و ان زن است که نه ماه باید بچه ای را حمل کند حتی در جامعه سنتی باید جوابگویی سالم بودن و دختر و پسر بودنش را هم بدهد....

بزرگترین دشمن زنان "فقر" جنگ" جهالت "و "تعصب" است مردان با شجاعت دنبال هدفهایشان می روند و با افتخار کشته می شوند ولی پس چه کسی باید از خانه نگهداری کند؟ چه کسی باید شکم بچه ها را سیر کند؟ چه کسی باید انها را بزرگ کند؟ چه کسی باید بار عظیم  تنهایی  و یتیمی را به دوش بکشد؟ چه کسی....از مردان تصاویر بزرگی می سازند و در کوی و برزن بعنوان قهرمان از انها یاد می شود ولی از ان زن خبری نیست......حرف زیاد است ولی چون بسیاری از انها تلخ است تا همین حد کافیست فقط خواستم بگویم اگر جامعه ای خوشبخت می خواهیم باید به دختران از همان کودکی اهمیت داد انها را اگاه و ازاد تربیت کرد انوقت است که می توانی بگویی تا حدی اینده را تضمین کرده ای  من شخصا با همه  مشکلات به اینده خوشبینم چون وقتی از روبروی دبستان و مهد کودک ها دخترانه رد می شوم  و  دختر بچه ها را می بینم حس می کنم نسل متفاوتی هستند.... روز دختر مبارک....