داستانهای یک فروشگاه
داستانهای یک فروشگاه

داستانهای یک فروشگاه

بومی سازی!(قسمت دوم)

 

 

در این پست می خواهم از بومی سازی در صنعت بگوییم یکی از بومی سازی های جالب در صنعت خودرو سازی صورت گرفت شاید صنعت خودرو سازی سمبل صنعت در کشور ما باشد که معیاری برای سنجش اوضاع در دیگر قسمت های این حوزه است خودرو سازی در ایران با خودرو پیکان شروع شد و تولید انواع این اتوموبیل نزدیک به نیم قرن در کشور ما ادامه داشت! در جایی دیگر از همین وبلاگ گفتم که کره جنوبی و ایران همزمان صنعت خودرو سازی را وارد کردند ولی ما نیم قرن پیکان ساختیم و کره جنوبی بعد از نیم قرن با محصولات با کیفیت و رنگارنگش جهان را تسخیر کرده است از همان ابتدا پیکان بومی سازی شده و سعی شد بنابه سلیقه و قدرت خرید مصرف کننده ایرانی در انواع مختلف عرضه شود پیکان دولوکس پیکان کارلوکس پیکان جوانان حتی در ان زمان پیکان اتوماتیک هم به تعدادی محدود ساخته شد....مثلا پیکان جوانان یک پیکان اسپورت بود که نه تنها در ظاهر ان تفاوت هایی وجود داشت بلکه بعلت اینکه از نظر فنی هم با پیکان تفاوت هایی داشت  شتاب و سرعت بیشتری داشت  وقتی هم به ان گاز می دادی صدای ماشین های اسپورت را می داد! و مخصوص جوانانی بود که می خواستند پول یک پیکان را بدهند ولی حس کنند که سوار یک ماشین اسپورت شده اند! بعد از انقلاب اگر اشتباه نکنم از سال 59  یک تغییراتی اساسی در این ماشین صورت گرفت یعنی اینکه چراغ های جلویش را بزرگتر کردند و داشبورد ان هم تغییراتی کرد که  ان دوران این تغییرات خیلی صدا کرد و همه به ان پیکان چراغ بنزی می گفتند! یعنی تنها اشتراکش با بنز چراغ هایش بود که شاید شباهت کوچکی به این ماشین المانی داشت ولی از نظر فنی همان پیکان قبلی بود و تفاوتی نداشت و بدین ترتیب دهها سال دست از سر پیکان بر نداشتند یا داشبوردش را تغییر می دادند یا چراغ هایش را و این اواخر هم یک بومی سازی خلاقانه صورت گرفت و اتوموبیل "اردی" متولد شد که موتورش پیکان بود و اتاقش پژو!....

خودرو بعدی که شاید بعد از پیکان تبدیل به پرتیراژترین اتوموبیل در ایران شد پراید بود این ماشین تولید شرکت کیا کره جنوبی بود که این شرکت هم این ماشین را از شرکت امریکایی فورد گرفته بود پراید در بدو ورود با اقبال فراوان روبرو شد و برای همین بومی سازی شده و به انواع و اقسام عرضه شد بدون اینکه تغییری اساسی در کیفیت ایمنی و دیگر مشخصات فنی ان صورت بگیرد پراید هاچ بک پراید صندوقدار پراید 131 پراید وانت......البته اینکه از یک پلت فرم مشترک اتوموبیل های متعددی ساخته شود کاملا رایج است ولی به جای اینکه سعی شود در کیفیت و بخصوص در ایمنی این خودرو بهبود صورت گیرد سعی در ایجاد تنوع  بی توجه به کیفیت بود که البته طبیعی است بازار بی رقابت داخل به دست دو خودرو ساز افتاده بود و مردم صف کشیده بودند و ماشین ها را پیش خرید می کردند و طبعا وقتی بازار بی رقیب است و مشتریها اسکناس به دست صف کشیده اند انگیزه برای بالا بردن کیفیت از بین می رود....

دو جنبش در صنعت خودرو سازی ما قابل مشاهده است یکی جنبش "وانت سازی!" است یعنی اینکه ایران کشور بزرگی است و همه کشورهای بزرگ به یک وانت کارا و قدرتمند برای حمل و نقل نیاز دارند و شرکت های خودرو سازی به جای اینکه به طراحی یک وانت خوب کارامد و قوی بپردازند از همه ماشین هایشان یک نمونه وانت هم ساختند! وانت پیکان وانت تندر وانت پراید...و این اخری که اخر نبوغ و خلاقیت است! یعنی اینکه پراید یک اتوموبیلی است که هم از نظر موتور و هم از نظر شاسی ضعیف است یعنی مثلا اگر پنج نفر ادم سنگین وزن بخواهند با این ماشین سفر کنند و کمی بار هم داشته باشند و راهی که می روند سربالایی هم باشد کار موتورش تمام است! حالا یک چنین ماشینی را به وانت تبدیل کرده اند! و من وقتی در فیلم های امریکایی وانت های غول پیکر و عظیم انها را می بینم دلم برای خودمان می سوزد!....

جنبش دیگری در این صنعت صورت گرفت که بنده نام آنرا جنبش "صندوق عقب سازی! "  گذاشته ام یعنی اینکه صنعت خودرو سازی اتوموبیل هایی وارد کرد که هاچ بک بودند یعنی فاقد صندوق عقب درست و حسابی بودند و به همین خاطر ان الگوهای خارجی بومی سازی شده و به هر کدام یک صندوق عقب خوشگل جذاب و جادار! افزودند پراید هاچ بک به پراید صندوقدار تبدیل شد و پژو 206 که ان هم یک ماشین هاچ بک بود نمونه صندوقدار ان هم ساخته شد و توجیه انها هم این بود که خانواده ها در کشور ما پرجمعیت هستند و به یک صندوق عقب برای ماشین  احتیاج دارند که البته من این استدلال را نمی پذیرم! و معتقدم دلیل اقبال عمومی به اتوموبیل های صندوق دار این است که اساسا وجود یک صندوق عقب جادار شکیل و جذاب مطابق سلیقه و ترجیحات یک ایرانی است!.....

شاید ان مردانی که حدود نیم قرن پیش اتوموبیل پیکان را به منظور ایجاد صنعت خودرو سازی وارد ایران کردند باورشان نمی شد که نه تنها فرزندانشان بلکه نوه هایشان هم قرار است سوار همان پیکان شوند...ادامه دارد...

نظرات 5 + ارسال نظر
سوسن سه‌شنبه 5 مرداد 1395 ساعت 17:08

بازکه نطرای این پست وتائیدنمی کنی مدیرولی خب می نویسم من ازوقتی یادم میادپدرم خدابیامرز یک پیکان زردقناری مدل 56داشت که صفرگرفته بودش وکلی هنوزم بافامیل که دورهم جمع میشیم همه ازش به نیکی یادمی کنن هردفعه 4تاخانواده باهاش میرفتن تفریح خدایی ماشین باحالی بودهی روزگارررحالامن دوتابچه دارم توال 90هنوزنمی تونن باصلح وصفابشینن
دیگه اینکه من وقتی افسرده میشم میرم بیرون پرایدوانت میبینم دلم بازمیشه

سانیا سه‌شنبه 5 مرداد 1395 ساعت 12:01 http://saniavaravayat.blogsky.com

ما دیگه از خلاقیت گذشتیم واقعا برای من هنوزم جا نیافتاد وانت پراید و البته جدیدا هم وانت تند یا وانت ال 90 .
وانت پراید دقیقا شبیه دمپایی هست شکل و قیافه و همه چیزش و من نمیدونم کاربردش چیه چون قطعا بار نمیبره بیشتر ابروی ادم رو میبره ...
کاش یک جاهایی محدودیت سازی میشد برای این نبوغ خودرو سازان ..
ولی با صندوق 206 و پراید موافقم ...البته ایراد ما اینجاست که نمیدونیم این دوتا ماشین اصلا برا جاده نیستند که ما براش صندوق میسازیم مردم راحت برند تو جاده
افسوس میخوریم و بس
ممنون ا زاین پست ها ی بومی سازی تون

Mahisa سه‌شنبه 5 مرداد 1395 ساعت 09:43

عطیه سه‌شنبه 5 مرداد 1395 ساعت 09:18

من معتقدم علت 90درصد مشکلات مامردم تو جامعه به خودمون بر میگرده. اینقدر ک درگیر و غرق مشکلات پیش پا افتاده شدیم، و ابتدای هرم مزلو گیر کردیم ک نمیتونم دغدغه دیگه ای مثل اعتراض، اعتصاب و این چیزهارو داشته باشیم. تا وقتی بازار کشش داره و میردم میخوان، تولیدکننده چرا تو پاچه ملت نکنه؟

سارا... سه‌شنبه 5 مرداد 1395 ساعت 01:51

سلام...

اقا ما بعضی وقتا فقط می خونیم و لایک میزنیم و ... منتظر بقیه اش هستیم!!

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.