حکایت غریب...

 ما چند مشتری داریم که همسران خارجی دارند و جالب اینکه  فرزندان انها چهره ای ایرانی ندارند و بچه هایبیشتر به پدر یا مادر خارجیشان رفته اند تا پدر یا مادر ایرانیشان! مثلا یکی از مشتریهایمان همسر اوکراینی دارد و همین جا هم زندگی می کنند انها یک پسربچه سفید و تپل دارند که کاملا به روسها شبیه است و هیچ شباهتی به پدرش ندارد و حتی فارسی هم صحبت نمی کند و من نمی دانم اینجا کجا مدرسه می رود و یا مشتری داریم که خانمی است که همسری فرانسوی دارد و چهره شوهرش هم شبیه به جرمی کلارکسون مجری سابق برنامه تخت گاز است! و شغل او هم به گفته همسرش کار در کارخانه تولید کننده پنیر است و هر وقت به فروشگاه می اید سراغ یخچال پنیر می رود و با دقت به انها نگاه می کند و هر دفعه یکی از انها را می خرد که البته تنوع پنیر در فروشگاه ما فوق العاده کمتر از فرانسه است چون انجا کشور پنیر است ان خانم می گفت بیست ساله بوده که به فرانسه می رود و بعد از  سی سال زندگی به ایران بر می گردد یک اپارتمان می خرد و همین جا زندگی می کند از او در مورد دلایل برگشتش پرسیدم که گفت دیگه خسته شدم  ان جا دورانی که باید کار کنی تا  بازنشسته شوی طولانی است و انجا هم همین مشکلات و دردسرهایی که اینجا هست انجا هم هست و دیگه می خواهم بقیه عمرم را کنار خانواده ام باشم او می گفت شوهرش هم هر دفعه  به ایران می اید و می رود و چیز جالبی که می گفت این بود که بعلت خبرهای بدی که از خاورمیانه در رسانه ها انجا وجود دارد شوهرش می ترسیده به ایران بیاید! و برای دفعه اول برای سفر واهمه داشته و اتفاقا برای اولین بار ایشان را چند ماه پیش در ان زمانی  که پاریس درگیر عملیات تروریستی بود دیدم که به همسرش گفتم ایشان باید از زندگی در پاریس بترسد چون اینجا که خبری نیست!....مشتری دیگری داریم که او هم چهل سال در المان زندگی کرده و چهره ظاهریش هم شکل خود المانی هاست چشمانی ابی قدی بلند و چهار شانه و موهای فر و پر پشت دارد که در سن 75 سالگی کاملا سروحال و با انرژی است او که رفیق صمیمی پدرم هم هست  می گوید انجا لباس فروشی داشته او مردی  ثروتمند و البته در کارهای خیر هم فعال است او هم از انجا به نیکی یاد نمی کند و وقتی از او پرسیدم نمی خواهی به انجا برگردی در جواب گفت به هیچ وجه! او می گفت سی سال بدون ازدواج با یک زن المانی زندگی کردم و بعد سی سال هم امدم ایران! از او پرسیدم از همخانه اش خبرندارد که او گفت گاهی زنگ می زند! البته من به پدرم گفتم ایشان در جوانی در غرب زندگی کرده و حالا در پیری اینجا را مثل بهشت می بیند!....نمی دونم والا ما که انجا نبوده ایم.....

دوستی دارم که برادرش به همراه همسر و دو پسر دوقلویش از سوییس  برای دیدن خانواده اش به ایران امده بود او مطلب جالبی را در مورد برادرش می گفت او می گفت برادرش همان ابتدای مهاجرتش با همسرش که دختری لهستانی بوده اشنا شده و ازدواج می کنند و انها در حالی انجا عاشق همدیگر می شوند که حتی زبان همدیگر را نمی دانسته اند! یعنی عشق بینشان بوجود امده بدون اینکه حتی بتوانند با هم حرف بزنند.....عشق حکایت غریبی است.....