بازار یاب و مدیریت زنانه....

 

بازاریاب ها افراد بسیار زحمت کشی هستند تمام بار فروش و کار یک شرکت به دوش انهاست اگر مشتری بد حساب باشد اوست که باید جواب بدهد اگه چک برگشتی  باشد او باید جواب بدهد اگه مشتری ورشکست شده یا فراری شود اوست که باید تاوانش را بدهد اگر نتواند هدف فروشی که برایش تعیین شده بزند و این برای مدت طولانی ادامه پیدا کند اخراج می شود اگر کلاهبرداری به تورش بیفتد  شرکت سفته هایش را به اجرا گذاشته و زندگیش را تمام دسترنج چندین ساله اش را می گیرد از این طرف اوست که غرغر مشتری را تحمل می کند اوست که باید جلو مشتری زانو بزند اوست که باید همیشه نیشش باز باشد! و لبخند به لب به استقبال مشتریهایی بعضا بداخلاق برود تا بتواند کالای شرکت را بفروشد اوست که باید مشتریها را مرتب تحت نظر بگیرد چون اگر یکی از این بقالی هایی که به شرکت بدهکار است فراری شده یا ورشکست شود تمامی وجه ان چک ها را او باید بپردازد و چه بسا بازاریابی که شبها پشت خانه یک بدهکار خوابیده تا او از لانه اش بیرون بیاید و بتواند پولش را بگیرد اوست که باید صبح تا شب با موتور یا پای پیاده اواره کوچه و خیابان باشد تا کالاها روی زمین نماند و فروش رود بازاریاب صف مقدم کسب و کار است و تمامی بار را بدوش می کشد هر اتفاقی که بیفتد او مسئول است و در حقیقت شرکتها نه تنها با بازاریاب جنسشان را می فروشند که کالای خودشان را هم بیمه می کنند یعنی درصدی از فروش کالا را به بازاریاب می دهند و ان بازاریاب هم خوشحال است که پول خوبی می گیرد ولی سالی یکی دو سوختی که به تورش بیفتد همه درامدش را شرکت می گیرد و بخصوص بازار امروز که رکود شدیدی بر ان حاکم است هم مشتریها پررو و زیاده خواه شده اند و هم سوختی انها زیاد شده فشار شرکت ها هم افزایش یافته برای همین وقتی شما آگهی های استخدام را بخوانید فقط برای استخدام بازاریاب آگهی هست و جای دیگری کار نیست چون بازاریابی کار هر کسی نیست....

البته بازاریابی یک هنر است بازاریابی فقط فن فروش نیست بلکه بازار یابی یعنی هنر نفوذ در دیگران اینکه بتوانی انچنان در کسی یا شرکتی نفوذ کنی که ان شخص یا شرکت به شما اعتماد کرده پول بدهد و کالای شما را بخردبرای همین بازاریاب های حرفه ای و موفق نه تنها در شغل و کار خودشان بلکه در زندگی اجتماعی هم ادمهای موفقی هستند.....

ما از یک شرکت  نیمه دولتی خرید زیادی می کنیم بازاریابی دارد که پسر بسیار خوب و زحمتکشی است و اگر او نباشد کار حل نمی شود مثلا کاسبی جنسی سفارش داده و فردا که کالا برایش ارسال می شود نمی خرد حالا یا پول ندارد یا جنسهای قبلیش مانده به بهانه ای جنس را مرجوع می کند و قانون ان شرکت هم این است که بازاریاب باید کالای مرجوعی  را حتما بفروشد مگرنه هم او و هم راننده جریمه می شود او هم معمولا مرجوعی هایش را سر ما خراب می کند یعنی اینکه انها را می اورد و ما هم برای اینکه کارش راه بیفتد پولش را به او می دهیم....

رییس ایشان خانمی است که تا چندی قبل فقط صدای ایشان را شنیده بودم یعنی از نزدیک ندیده بودم ولی تماس تلفنی داشتیم بازاریاب های تحت سرپرستی ایشان  مرتب  عوض می شوند چون با خانم رییس کنار نمی ایند و طبعا مجبور می شوند کاررا ترک کنند او بشدت به بازاریابها فشار می اورد مثلا با یکی از بازاریاب ها دعوایش شده که چرا جلوی او درست و مودبانه نمی ایستد! و یا اگر مشتری یک روز چک را دیر بدهد راننده را بر می گرداند که ان یک روز را به عقب برگرداند یعنی مثلا اگر توافق شده که چک 40 روزه دریافت شود اگر مشتری 41 روزه بنویسد هم بازاریاب را سرزنش می کند و هم راننده بد بخت را بر می گرداند که تاریخ چک را یک روز به عقب برگرداند که این کار به هیچ وجه معمول نیست و معمولا تاریخ چک توافق شده  تا 5 روز انعطاف دارد.....

چند روز پیش بیرون کاری داشتم که راننده شرکت به من زنگ زد و گفت که شما چک را 41 روزه نوشته اید و لطفا بیایید و این چک را پشت نویسی کرده و یک روز عقب بکشید البته ما هم قصد اینکه چک را 41 روزه بنویسیم نداشتیم بلکه حسابدار ما حواسش نبود که ماه 31 روز است و برای همین بر اساس ماه سی روزه چک را نوشته بود که یک روز به مدت چک اضافه شده بود من هم عصبانی شدم و گفتم شما اصلا با این کار به ما توهین می کنید که بخاطر یک روز چک را بر می گردانید و من تاریخ چک را عوض نمی کنم به فروشگاه امدم دیدم راننده روبروی فروشگاه منتظر است و در حقیقت او دوساعت منتظر من بود چون خانم مدیر به او گفته بود تا یک روز تاریخ را به عقب برنگردانی  حق نداری به شرکت بیایی و او هم بغض گلویش را گرفته بود و خواهش کرد که تاریخ چک را عوض کنم که من هم قصد کرده بودم که زیر بار نروم ولی وضعیت راننده را که دیدم چک راپشت نویسی کردم و نمی دانم چرا یک انسان اینقدر باید بی وجدان باشد وقتی چشمش به میزی می افتد و عده ای زیر دستش می شوند باید پشت میز بنشیند و زیردستانش را تحت فشار قرار دهد و البته بازاریاب می گفت که این خانم از اشنایان یکی از مدیران بالایی هست و برای همین به این سمت استخدام شده که البته این در شرکتهای دولتی طبیعی است.....

یکبار بازاریاب به من زنگ زد و گفت که خانم مدیر گفته تو عرضه نداری بار بفروشی! و من خودم می روم و کلی بار به انها خواهم فروخت و لطفا اگر او امد به او سفارش ندهید ما هم گفتیم چشم!

فردا خانم مدیر با هیئت همراه تشریف اوردندو با لبخندی بر لب وارد دفتر شدند که من هرچه به ایشان نگاه کردم ایشان به یک داف بیشتر شبیه بود تا یک مدیر بازاریابی! و البته کمی هم می خواست برای ما بالای منبر برود که البته چندان موفق نبود! و هر چه کرد که سفارشی از ما بگیرد موفق نشد و به او هم گفتیم که این بازاریاب شما خیلی ماهر و فعال است و اگر ایشان عوض شود شک دارم که بتوانیم از شما خرید داشته باشیم که با شنیدن این حرف به فکر فرو رفت و همراه با هیئت همراه فروشگاه را ترک کردند.....

پستی در وبلاگ قبلیم نوشته بودم تحت عنوان "ماده شیر" که نمی دانم هنوز هم هست یا بلاگفا نابودش کرده که بطور مفصل توضیح داده ام که مدیران زن در کشورهای جهان سوم بر خلاف تصور مستبدتر از مدیران مردهستند که شاید دلیلش این باشد که چون مردان زیر بار ریاست انها نمی روند سعی می کنند با سختگیری حرفشان را به کرسی بنشانند و شاید هم عقده های ناشی از فشارها و ظلم یک جامعه مرد سالار است که مدیران زن راسختگیر کرده من یادم هست ان اوایلی که کار را شروع کردم چند مدرسه مشتری ما بودند که برای بوفه شان خرید می کردند انها می گفتند که خدمتکاران مدارس زیر بار مدارس دخترانه نمی روند چون مدیران زن سختگیراز مدیران مردهستند و این  حتی در سیاستمداران زن کشورهای شرقی هم متجلی است اگر شماتاریخ دوران بی نظیر بوتو نخست وزیر سابق پاکستان که بنیانگذار طالبان محسوب می شودو یا حتی خانم ایندیرا گاندی که خدمات زیادی به هندوستان انجام داد را بخوانید قاطعیت بیش از حد در بسیاری از تصمیمات انها قابل مشاهده است و البته بلعکس در غرب کشورهاشمال اروپا و اسکاندیناوی که از زن سالارترین کشورها در ساختار سیاست محسوب می شوند از ارامترین ثروتمندترین و پیشرفته ترین کشورهای جهان هستندمثلا در این کشورها برای نمایندگان مجلس سهمیه جنسیتی وجود دارد یعنی اینکه مثلا حداقل سی درصد نمایندگان پارلمان باید زن باشند و شنیده ام این سهمیه در هیئت مدیره شرکتهای بزرگ هم وجود دارد و نتیجه این می شود که مدیران زن در کشورهای شرقی به جای قاطعیت بیش از حد باید خوی و لطافت زنانه خود را در تصمیم گیری ها بکار بگیرند که در این صورت تجربه نشان داده می توانند از مردان هم مدیران بهتری باشند....

پی نوشت:ممنون از دوستانی که در پست قبل کامنت گذاشتند.....