کارگر....

 

مدتی قبل می خواستیم کار جدیدی را در فروشگاه شروع کنیم  به دنبال یک کارگر می گشتیم برای همین یکی از همکاران یکی از همشهریانش را معرفی کرد او جوانی بیست و چند ساله پر انرژی و قوی هیکلی بود که فقط سواد خواندن و نوشتن داشت و تازه از روستایشان امده بود و انجا چوپانی می کرد به شهر امده بود و با یکی از اقوامش ازدواج کرده بود پسر خوب با انرژی و باهوشی بود ولی چون از کودکی در روستایشان ازاد زندگی کرده بود به قیدو بندهای کار عادت نداشت مثلا هیچ وقت سر ساعت سر کار حاضر نمی شد مثلا به جای هشت صبح ده و نیم صبح سر کار می امد! و وقتی هم از او می پرسیدیم که چرا تاخیر داشته مثلا می گفت یا خوابم برده بود و یا مهمان داشتیم! مرتب هم با موبایلش با صدای بلندی حرف می زد هر چه به او می گفتیم شما اگر اروم هم حرف بزنی ان طرف خط صدایت را می شنود! که فایده ای نداشت چون عادت نداشت شوخی های نامتعارف او باکارمندان هم مشکل ساز شده بود و از طرفی ان کاری هم که می خواستیم انجام دهیم با شکست مواجه شد و طبعا ما هم عذرش را خواستیم....بعد شنیدم با کلی قرض و وام یک ماشین خریده و مسافر کشی می کند و یکبار با صدایی بغض الود زنگ زد و گفت من امروز تا ظهر ده هزارتومان بنزین زده ام و فقط هشت هزارتومان کار کرده ام و این کار هیچ فایده ای نداشته و خواست که دوباره برگردد که البته ما کاری برایش نداشتیم و البته اگر هم داشتیم موافقت نمی کردیم چون یک کارگر بی نظم و نامرتب همه سیستم را خراب می کند و بقیه را هم تحت تاثیر منفی رفتارش قرار می دهد...بعد از مدتی از این فامیلشان که همکار ما بود شنیدم که با همسرش هم مشکل پیدا کرده و همسرش به او گفته که اصلا ازدواج ما اشتباه بوده چون کار درستی که نداری سواد ما به هم نمی خورد و .....

من با کسانی که در طول روز بیشترین تماس و ارتباط را دارم نه اعضا خانواده ام نه دوستانم بلکه با کارگران فروشگاه است چون حداقل ده ساعت در روز با انها مشغول همکاری هستم کارگرانی که در بخش دولتی هستند به نسبت وضعشان بد نیست چون مطابق قانون و حتی فراتر از ان از حق و حقوق خودشان برخوردارند ولی کارگران بخش خصوصی وضعیت خوبی ندارند چون بخش تولید و خدمات در ده سال گذشته بشدت تحت فشار قرار گرفته و کارفرمایان حتی اگر بخواهند هم نمی توانند به اندازه کافی از کارگرانشان حمایت کنند به غیر از این خود کارگران بعلت کم سوادی واینکه اغلب از مهاجرینی هستند که از روستا به شهر امده اند با انبوهی از مشکلات خانوادگی و اجتماعی مواجهند.....

بسیاری از انها از خانواده های ضعیف هستند که مثلا با پرس و جوی فراوان کاری در یک شرکت و یا کارخانه پیدا می کنند قراردادها هم موقت است و مثلا یکساله جایی مشغول کار می شوند خانواده های انها هم به خیال اینکه پسرشان شاغل شده به خواستگاری رفته و برایش زن می گیرند ولی بعد از یکسال ان کارخانه یا شرکت یا ورشکست می شود و یا مجبور به تعدیل نیرو می شود و ان جوان هم از کار بیکار می شود و این اول دردسر است جوانی بیکار که دستمزد مختصرش را از دست داده اجاره خانه عقب می افتد و زندگی با بحران مواجه می شود این یک سناریو بسیار رایجی است که مرتب می بینم....

ما اینجا فقط کارگران جوان را استخدام می کنیم فقط زیر 30 سال برای همین با این قشر اسیب پذیر و دردها و مشکلاتشان اشنا هستم مشکلات مالی  کاربی ثبات و متزلزل که به مشکلات خانوادگی انها هم اضافه می کند مخصوصا اینکه تناسب بین مردان و زنان هم در جامعه به هم خورده این یک پست مفصل می طلبد که تاکنون فرصت نوشتنش را نیافته ام در کلاس های کارشناسی در یک کلاس پنجاه نفری حداکثر 10 نفر مرد هستند و همگی دختر هستند و اتفاقی که می افتد این است که اغلب کارگران ما سواد انچنانی ندارند ولی همسرانشان لیسانسه هستند! دخترانی که بعد از ازدواج با زندگی مواجه می شوند که جایی در رویاهایشان نداشته مردی کم سواد که لباس هایش خاکی است و تنش بوی عرق می دهد ماهی یک میلیون حقوق می گیرد پانصد ان برای کرایه خانه می رود و یک زندگی فقیرانه و حسرتی را رقم می زند ان مرد نه سطح سوادش نه درامدش و نه هیچ چیز دیگرش به ان زن نمی خورد و کلا وقتی ما لیسانس فوق لیسانس و حتی دکتری می گیریم فکر می کنیم که خیلی سرمون میشه و این اول دردسر است! شکایت می کنند مهریه را به اجرا می گذارند و تازه بخشی از ان دستمزد محقر هم برای مهریه می رود و ان جوان می ماند و انبوهی از زخم هایی که خورده هیچ کس هم مقصر نیست نه ان زن مقصر است که حس می کند از شوهرش بالاتر است و نه ان مردی که نمی تواند امکانات و خودش را به اندازه رویاهای ان دختر جوان برساند.......

البته مشکلات فقط خاص کارگران مرد نیست اوضاع عوض شده و بسیاری از شرکت ها مایلند از کارگر زن استفاده کنند چون دستمزد کمتری می گیرند زنان و دخترانی که بعضا کارهای سختی را انجام می دهند محل کار و سکونتشان با هم فاصله زیادی دارد و چون در محلات فقیر نشین زندگی می کنند یا خواستگار ندارند و یا مردانی به سراغ انها می ایند که از انها بسیار پایینترند....از اعتیاد که دیگر حرف نمی زنم بلایی که مردان را گرفتار کرده و زنان را نابود می کند بسیاری از زنان صبح تاشب کار می کنند که زندگی یک مرد معتاد و بچه هایش را اداره کنند طلاق هم که می گیرند وضعشان بهتر نمی شود البته من نمی گویم همیشه اوضاع اینگونه است و زندگی همه کارگران لزوما تیره و تار است ولی فقر حاشیه نشینی  فقدان امنیت شغلی کم سوادی و مشکلات مهاجرت در مجموع محیطی را می سازد که زندگی را برای کارگران مشکل می کند....

یادم می اید چندی قبل خانمی جوان به همراه شوهرش برای استخدام امده بود و اصرار داشت که استخدام شود که البته ما هم قبول نمی کردیم چون کار تمام وقت در فروشگاه برای زنان متاهل بسیار مشکل است چون صبح تا 11 شب باید سر کار باشند وطبعا این شغل وقتگیر برای یک زن متاهل اصلا مناسب نیست برای همین در اغلب موارد قول می دهند که می توانند از پس کار برایند ولی بعد از مدتی می فهمند که اشتباه کرده اند....در هر حال او اصرار داشت که استخدام شود چون می گفت به پول این کار احتیاج دارد او استخدام شد و تمام وقت سر کار می امد شوهرش در یک نانوایی کار می کرد و شب ها معمولا ساعت 8 شب از سرکاربه فروشگاه می امد و در کار فروشگاه و چیدمان قفسه ها به همسرش کمک می کرد! او جوان لاغر اندامی بود که اخم هایش را در هم می کشید و همسرش را روی صندلی می نشاند و خودش کارها را انجام می داد این رفتار جالبی در محیط فروشگاه نبود ولی حس من این بود که ان مرد از اینکه همسرش مجبور بود تا دیروقت کار کند احساس عذاب وجدان می کرد و با کمک به او می خواست این عذاب وجدان را تسکین دهد و اخر شب هم یک موتور قراضه داشت که دونفری به خانه می رفتند که البته بعد از مدت کوتاهی ان خانم استعفا داد و رفت....گاهی اوقات رونقی در زندگی نیست و زندگی سخت است ولی قلبها که نزدیک باشد تحمل مشکلات اسان می شود.....

گارگر مظلوم است چون بی سواد است و بی سوادی باعث می شود زبانی برای دفاع از حق خودش نداشته باشد کارگر مظلوم است چون با دستانش کار می کند وقتی با دستانش کار می کند تنش خسته می شود وقتی خسته بود نمی تواند درست فکر کند و تصمیم درست بگیرد همین که شب خرد و خمیر به خانه برسد و بتواند شکمش را سیر کند و یا یک لیوان چایی بخورد برایش کافی است دیگر نایی برای استفاده از مغرش ندارد برای همین عقب می افتد و نمی تواند پیشرفت کند...همه ساخته های بشر ساخته دستان کارگر است همه ساختمان ها جاده ها ماشین ها دستگاهها غذایی که می خوریم ثمره کار کارگر است و همین کارگر کمترین بهره را می برد....شاید این قانون طبیعت باشد به حیوانات و حشراتی که زندگی جمعی دارند نگاه کنید در یک کندو هزاران زنبور کارگر کار می کنند تا یک ملکه درشت و بزرک در کندو در امن و امان زندگی کند! غذایش مخصوص و گرانقیمت است و در ضمن زنبور های نری هم افریده شده اند که ان ملکه را بارور کرده و احتمالا به سرکارعلیه حالی هم  بدهند!.....نمی دانم...شاید مظلومیت کارگر قانون روزگار باشد......