دو داستان مینی مال!

 دوستی دارم که او را علی جون خطاب می کنم یعنی وقتی به من زنگ می زند به جای سلام می گوید :مهرداد! من هم در جواب سلام می گویم:علی جون! و در مورد ایشان داستان بحث انگیز و جالب "انگشتر" را در وبلاگ قبلی نوشته ام من او را به ندرت می بینم شاید سالی چند بار چون هم بنده و هم ایشان مشغله زیادی داریم ولی مرتب با او در تماسم چون او یکی از مدیران دولتی است (البته نه سطح بالا) که مایحتاج اداره شان را از فروشگاه ما می خرد یعنی  گاهی اوقات به یکی از کارمندانش لیست مایحتاج مورد نیاز اداره شان را می دهد و او هم با وانت اداره می اید و انها را می برد و بشدت هم اهل روضه و مراسم مذهبی است و اقلام مورد نیاز مراسم  هایش  اعم از برنج حبوبات پنیر چایی قند...را هم از ما می خرد و البته اهل کار خیر هم هست و در مواقعی از سال مثل ماه رمضان  بن هایی چاپ می کند و به برخی افراد می دهد که انها هم بن ها را اورده و از فروشگاه  خرید می کنند...او کمی بدحساب است! و تا به او صد بار زنگ نزنیم حساب نمی دهد ولی البته چون بالاخره رفاقتی با ما دارد و دستی هم در کار خیر با او مدارا می کنیم و تازه با این همه بدحسابی طلبکار هم هست! و وقتی با ما کار دارد به جای اینکه زنگ بزند اس ام اس می دهد مثلا وقتی اس می دهد که قند می خواهم  و ما هم مثلا جواب می دهیم تمام کرده ایم طلبکارانه پیامک می کند:پس این چه فروشگاهیه که  قند توش پیدا نمیشه! درشو ببندید تا ما هم تکلیفمون روشن بشه! سریع برا من چند کارتن قند جور کن! بعد که قند را برایش جور می کنیم به او زنگ می زنیم که برایش بفرستیم خیلی سریع و مثل اینکه با نوکرش حرف بزند! می گوید یه تاکسی بگیر! و بفرست به فلان ادرس! من هم در جواب این برخورد ایشان می گویم به غیر از قند چیز باحال دیگه ای نمی خواهید تا شخصا تقدیم کنم! او هم خیلی جدی می گوید! نخیر! فعلا! همون قند کافیه! و گوشی  را محکم می کوبد!....مدتی مترصد بودم که حالش را بگیرم که بالاخره ان روز فرا رسید!

معمولا اول محرم برنج هندی نقدی می شود یعنی اینکه چون بازارش داغ می شودبنکداران برنج را چکی نمی فروشند و پول نقد می خواهند چند روز قبل در یک پیامک کوتاه و بدون سلام فرمودند که :"یک تن برنج هندی برای روضه خیلی سریع!" بنده هم  خیلی کوتاه جواب دادم"نداریم!" فردای انروز در یک پیامک مفصلتر! گفتند:سلام مهرداد!من یک تن برنج برای روضه میخوام لطفا برام بفرست! من هم جواب دادم: فعلا نداریم ولی می توانم کمک کنم که از جای دیگری تهیه کنید! منتها چکی نمی دهند و نقد می خواهند! او هم بلافاصله زنگ زد و با عصبانیت  گفت : چرا مسخره بازی در میاری! من که در طول سال همه اجناسم را از تو می خرم باید یک تن برنج برایم جور کنی من هم گفتم پولش را نقد بده تا برایت بفرستم  و ایندفعه من قطع کردم! حالا امروز صبح که از خواب بیدار شدم یک پیامک عاشقانه روی گوشیم دیدم که واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم!  پیامک از علی بود که نوشته بود:مهرداد جون! عزیزم! جیگرتو برم! چقدر تو ماهییییی!و.......!  یه تن برنج فورا برام جور کن که احتیاج دارم من در جواب گفتم:علی جون! دل بندم نازتو برم!.............!  شماره حساب میدم پنج میلیون به حساب فروشگاه می ریزی تا برات بفرستم!.....

پشت بن هایی که برای فقرا چاپ کرده این حدیث چاپ شده:"ابو اسماعیل می گوید به امام باقر(ع) گفتم: فدایت شوم شیعیان پیش ما زیادند امام فرمودند:ایا ثروتمند به نیازمند مهربانی می کند؟ایا نیکوکار از گنهکار میگذرد؟ ایا به هم کمک مالی می کنند؟  گفتم: خیر! فرمودند این ها شیعه نیستند شیعه کسی است که اینطور عمل کند.....

داستان شماره 2!: همسایه ای داریم که راننده تاکسی است ادم زحمتکش بی ادعا و ساده ای است که در یک مجتمع مسکونی زندگی می کند که در چند واحد ان هم  پسرانش زندگی می کنند از یک ماه قبل محرم به تکاپو می افتد! در خانه را رنگ می زند پرچم ها را تنظیم می کند بلندگو را امتحان می کند و با چه عشقی این کار را می کند اول محرم که می شود با بقیه همسایگان ساختمان هم صحبت و چانه زنی کرده و کل ساختمان را قرق می کند! روی حیاط پوش می زند ماشین ها را از پارکینگ بیرون برده و فرش می کنند و دهه اول صبح ها روضه خوانی دارد و همه اعضا ساختمان از اذان صبح بلند می شوند و روضه بسیار شلوغی هم هست البته من تا به حال نرفته ام و خوشبختانه صدای سخنرانی ها به ما که چند خانه فاصله داریم نمی رسد! ولی صدای مداحان خوش صدایی  که دارد به اتاق خواب من می رسد گاهی صبح ها از خواب بیدار می شوم و توی رختخواب به انها گوش می دهم .....