شاهین!

  

در یک کوهستان بزرگ در بین کوههای برفی و بلند دشتی پهناور بود دشتی پر از اهو پر از خرگوش  و یک پیرمرد و یک شاهین ....پیرمرد تنها بود و کسی را نداشت و در ان کوهستان زیبا و وحشی تک و تنها با پرنده شکاریش  زندگی می کرد شاهین نه تنها همدم و تنها رفیق او بود بلکه یار سفر و همکار شکار پیرمرد هم بود چون شکار تنها راه زندگی و درامد او بود او شاهین را روی مچ دستش می نشانید و با خودش به صحرا می برد وقتی چشمش به یک سنجاب خرگوش و یا سمور می خورد شاهین بال های بلند و باشکوهش را باز می کرد و خودش را به یک چشم به هم زدنی به شکار می رسانید و او را شکار کرده و برای پیرمرد می اورد حتی وقتی پیرمرد قصد شکار حیوان بزرگتری مثل اهو و یا بز کوهی را داشت شاهین با جسارت یک پرنده شکاری سد راه ان شکار بزرگ می شد تا پیرمرد با ان  پاهای لرزان و نفسهای ضعیف بتواند خودش را به حیوان رسانیده و او را شکار کند...

پیرمرد به پرنده اش عشق می ورزید هیچگاه او را در قفس نگه نمی داشت  و البته او هم جایی نمی رفت و یک شاهین شکاری اهلی بود غروب افتاب که از شکار بر می گشت او را کنار اتاقش می گذاشت و شامی می خورد و تکه ای از گوشت شکار را هم به شاهین می داد و شب هر دو می خوابیدند تا طلوع فردا...

پیرمرد همیشه از یک چیز هراسان بود...اینکه روزی شاهینش را از دست بدهد که انگاه هم بی غذا می شد و هم بی یارو همدم از طرفی دیگر بدش هم نمی امد که شاهین دیگری داشته باشد تا بتواند به شکارش رونقی دهد و بتواند پول بیشتری بدست بیاورد برای همین به فکرش رسید که یک شاهین ماده شکار کند تا بتواند ان شاهین ماده را با پرنده خودش جفت کند بلکه چند تخم بگذارند و تعداد شاهین هایش را فزونی بخشد...

او به دنبال یک ماده شاهین خوب و مرغوب بود تا بتواند از او و پرنده خودش شکارچیان خوب زیبا و قابلی به دست بیاورد برای همین ماده شاهین های زیادی را در دشتها و بیابانها می دید ولی ان چیزی که می خواست به چشمش نیامد....یک روز کنار درخت کهن و بسیار بزرگ حیاط خانه اش خوابیده بود که چشمش به یک ماده شاهین فوق العاده زیبا افتاد بلافاصله تور و چوب بزرگی برداشت و با مهارتی که داشت ان پرنده زیبا را شکار کرد.....چقدر زیبا و با شکوه بود تا به حال شاهین ماده به این زیبایی ندیده بود پرنده کوچکی بود و به نسبت شاهین های ماده  چندان بزرگ نبود ولی گردنی کشیده و جسورداشت و با چشمانی سیاه و نافذ و مسحور کننده.....پیرمرد شاهین ماده را گرفت و او را در قفسی انداخت و با رموز و فنونی که می دانست ان ماده شاهین را اهلی کرد و او را در قفسی کنار شاهین خودش گذاشت چون می دانست که اگر ماده شاهین با جفتش خو گرفته و جفت شوند دیگر از انجا نخواهد رفت تا جفت گیری کرده و تخمی بگذارد....

بعد از مدتی که پیرمرد فکر کرد که ان دو پرنده با هم جفت شده اند ان دو را از قفس رها کرد و به حال خودشان گذاشت....مدتی گذشت ولی کارها ان طوری که پیرمرد فکر می کرد پیش نمی رفت گاهی اوقات  هر دو پرنده را برای شکار با خودش می برد پرنده ماده که اصلا اهل شکار نبود و گویی جسارتش را نداشت و وقتی هم پرنده ماده در شکار کنار پرنده نر بود باعث می شد پرنده نر هم دیگر ان شاهین جسور و شجاع نباشد شاید سربه هوا می شد پرنده گاهی حتی برای شکار یک خرگوش هم کم می اورد و حتی وقتی با یک قوچ روبرو می شد می ترسید و پا پس می کشید شبها هم به ان دو پرنده که دیگر در قفس نبودند غذایی می داد و شاهین نر سرش را در پرهایش فرو می کرد و شاهین ماده به همان درختی که پیرمرد انرا از بالای ان شکار کرده بود می رفت و روی شاخه هایش می خوابید و صبح باز می گشت گویی ان شاهین ماده به ان خانه عادت نداشت...

بعد از مدتی پرنده اش دیگر ان شادابی و جسارت گذشته اش را بکلی از دست داد ولی ان اتفاقی که پیرمرد منتظرش بود بالاخره فرا رسید ...شاهین ماده تخمی گذاشت....پیرمرد بسیار خوشحال شد و با خودش فکر کرد می تواند بعد از مدتی پرنده ای داشته باشد که شبیه شاهین خودش است پرنده ای که دوستش می داشت و همه دارایی اش بود....او خیلی با وسواس و احتیاط از تخم مراقبت می کرد حتی رفتارش دیوانه وار بود! و همانطور که شاهین ماده روی تخم می خوابید شبها تا صبح به تخم نگاه می کرد با او مثل فرزند خودش درد و دل می کرد و در حقیقت در رویاهایش او را مثل فرزندی که هیچگاه نداشت می دید در حقیقت ان تخم تنها دلخوشی اش در ان دشت پهناور بود

مدتی گذشت تا بالاخره تخم شکست و جوجه ای از تخم سر براورد ماده شاهین هم بعد از به دنیا امدن جوجه اش به به ان درخت بزرگ رفت و بعد از ان پیرمرد دیگر او را ندید که البته برایش اهمیتی نداشت....دو سه روز اول پیرمرد خیلی خوشحال و شاد بود مثل اینکه فرزند خودش به دنیا امده باشد! ولی تدریجا متوجه چیز عجیبی شد حس کرد که جوجه اش با جوجه شاهین هایی که قبلا دیده  متفاوت است و هرچه بزرگتر هم می شد تفاوتش بیشتر اشکار می شد رنگ پرهای جوجه شاهین کمی سبز بود و رگه های زرد هم روی بال ها و زیر گلویش دیده می شد البته ان گردن جسور و زیبا و ان منقار وحشی را می شد در ان دید ولی ظاهرش با ان جوجه شاهین هایی که قبلا دیده بود تفاوت داشت او یک پرنده بسیار زیبا بود ولی پیرمرد را راضی نمی کرد چون به پرنده خودش هیچ شباهتی نداشت .....هر چه بزرگتر شد این تفاوت در رفتار ان پرنده بیشتر از ظاهرش نمایان شد هیچ جسارت و شجاعتی در او نبود و به جای اینکه عاشق شکار و دشت و بیابان باشد دوست داشت داخل قفس بماند و ان بالاهای زیبا و رنگارنگش را که به هیچ عنوان به یک شاهین همانند نبود به هم می زد و جیغ می کشید و صداهایی از خودش در می اورد که به هیچ وجه زیبنده یک پرنده شکاری نبود! پیرمرد وقتی ان پرنده جدید را می دید غصه می خورد و فاجعه وقتی برایش کامل شد که یک روز که شاهینش را برای شکار به بیابان برد یک بز کوهی بر فراز یک تپه دید شاهین را برای اینکه او را بطرفش بکشاند تا بتواند شکارش کند به پرواز در اورد ولی شاهین بالاهایش را باز کرد و به طرف ان حیوان هجوم برد ولی به جای اینکه به او حمله کند به پشت ان تپه پرواز کرد و دیگر باز نگشت....یک شب پیرمرد ناراحت و پریشان در خانه اش به ان جوجه شاهین زیبا ولی پر سرو صدا و بی خاصیت! نگاه می کرد که ناگهان صدایی از روی درخت خانه اش بگوش رسید جایی که شاهین ماده شبها به انجا می رفت و روی شاخه هایش می خوابید به جوجه شاهین  خیره شد و  چیزی به ذهنش خطور کرد تمام بدنش به لرزه افتاد و موهای تنش سیخ شد ....با عجله به حیاط دوید و در ان تاریکی شب چشمش به یک پرنده سبز رنگ که روی یکی از شاخه هایی بالایی  نشسته بود و جیغ می کشید افتاد در ان شب تاریک و زیر نور مهتاب به سختی توانست ان پرنده را تشخیص دهد او یک مرغ عشق بزرگ بود که به او خیره شده بود تا به حال مرغ عشق به ان بزرگی ندیده بود هراسان به اتاقش برگشت و نگاه دیگری به پرنده اش انداخت ....پرنده ای که از تخم سر براورده بود  یک شاهین نبود او یک مرغ عشق بود...