اقا وحید!

با خوش شانسی پست"وحید جان می ترسم" در وبلاگ قبلی من در بلاگفا هنوز موجود است برای خواندن ان پست اینجا کلیک کنید
 

مدتی گذشت شاید ان اوایل بیشتر پز خانمش را می داد! که دانشجوی شاگرد اول روانشناسی از یک دانشگاه خوب که مستقیم از لیسانس به فوق لیسانس رفته و بزودی بعد از گرفتن مدرکش استاد دانشگاه می شود....بیشتر به سرو وضعش می رسید! موهایش را ژل می زد ادکلن می زد و هر وقت به خانه می رفت لباس کارش را در می اورد و لباس تمییز تری می پوشید و به خانه می رفت....یکبار یک ماه حقوقش را جلو خواست که یک لپ تاب گرانقیمت بخرد به او گفتم لازم نیست لپ تاب به این گرانی بخری چون شاید امکاناتش به دردش نخورد ولی او گفت که خانمش برای کارهای دانشگاهیش به ان احتیاج دارد...ارام ارام سراغ کلاس شبانه رفت کاملا مشخص بود که زنش به او فشار می اورد تا درس بخواند او می گفت که می خواهد دیپلم گرفته و دانشگاه برود ولی کسی که از صبح تا شب سر کار است دیگر انرژی برای درس خواندن برایش نمی ماند تازه از دوم راهنمایی تا دانشگاه راه زیادی است! خودش هم علاقه ای نداشت و می گفت مخم نمی کشد! برای همین بعد از یکی دو ماه درس خواندن را رها کرد...

بعد از مدتی گرفته شد حواسش به کارش نبود ظهرها برای ناهار الویه و کالباس می برد می گفت اغلب موارد در خانه از ناهار و شام خبری نیست و شبها هم او ظرفها را می شوید البته ناراضی هم نبود می گفت که زنش حق دارد درس خواندن سخت است! و او دیگر به کارهای خانه نمی رسد وحید کسی را نداشت یک پدرو مادر پیر داشت که انها هم اصفهان نبودند هیچ کس را نداشت  گاهی اوقات برای حسابدارمان درد و دل می کرد و به واسطه ایشان به گوش ما هم می رسید!  از او کمک می خواست جوان ساده دلی بود نمی دانست چکار کند او می گفت که شب که به خانه می رود زنش به اتاقی رفته و در را می بندد به این بهانه که می خواهد درس بخواند و نباید مزاحمش شود و در اغلب موارد در همان اتاق هم می خوابد و صدای گریه اش تا اتاق خوابش هم می اید....زنش یکی دوبار به فروشگاه امد تیپ کاملا اداری داشت که به هیچ وجه به وحید نمی خورد....

چند ماهی گذشت یکبار برای کمک به پدر و مادر پیرش برای برداشت محصول چند روزی مرخصی گرفت و به دهشان رفت بعد از یکی دو هفته که برگشت متوجه شد کسی در خانه نیست و به خانه اش هم نمی تواند برود چون قفل خانه عوض شده بود بعد هم که به زنش زنگ زد او گفت که طلاق می خواهد جهیزیه وهمه اسباب خانه  را بر می دارد در عوض مهرش را می بخشد....وحید می گفت که در دادگاه زنش گفته دیر به خانه می اید او را مسافرت نمی برد همه زندگیش کارش است به او نمی رسد.....خلاصه همه اینها بهانه بود که طلاق بگیرد یکی دو ماهی هم وحید سعی زیادی کرد که اشتی کند که فایده ای نداشت و در یکی از جلساتی که فامیل برای اشتی کنان برپا کرده بودند ظاهرا کار به کتک کاری هم کشیده شده بود...چیزی که جالب بود این بود که در ان یکی دوماهی که وحید با همسرش قهر بود لباس سیاه پوشیده بود و ریشش را هم نمی تراشید! ولی فایده ای نداشت و بالاخره با توافق از هم جدا شدند....

البته کار به همینجا ختم نشد! زنش گفته بود که همه اسباب اثاثیه و جهیزیه اش را برمی دارد و مهرش را می بخشد و البته همینطور هم شد ولی وحید و خانواده اش حواسشان نبود که در دوران عقد سه دانگ از خانه پدری را برای مهریه به نام عروس کرده بودند که در قباله ازدواج هم ثبت نشده بود  بعد از طلاق زنش ان قولنامه را به اجرا گذاشت و تا انجاییکه من می دانم هنوز هم درگیرند ولی از انجا که قولنامه به نام زن ثبت شده هیچ راهی به جز دادن ان سه دانگ خانه پدری به او ندارند....

تقریبا یک ماهی از طلاق گذشت که خانواده اش دختری دیگر از روستایشان را برایش انتخاب کردند و او به روستایشان رفت و با او ازدواج کرد و از انجاییکه خانواده عروس شرط کرده بودند که  باید در شهر نزدیک روستایشان زندگی کند او از پیش ما رفت و تا انجاییکه من می دانم در یک رستوران بین راهی نزدیک روستایشان مشغول کار است...یکبار او با زن جدیدش به فروشگاه امد مثل زن سابقش زیبا و با سواد نبود ولی از جنس خودش بود....

اینجا یک سوال پیش می اید مقصر  فروپاشی این خانواده کیست؟ ایا مقصر همسر وحید است  مردی  که به او اجازه داد درس بخواند از او در این راه حمایت کرد خرجش را داد و بعد ناجوانمردانه او را جا گذاشت و از او جدا شد؟ از ان طرف شاید زن هم مقصر نباشد وقتی  در  سیستمی تناسب به هم می خورد ان سیستم  ارام ارام متزلزل شده و فرو می ریزد  این یک قانون است زنی با مدرک فوق لیسانس که ممکن است به استادی دانشگاه هم برسد ایا می تواند با مردی زندگی کند که حتی یک متن ساده را هم با مشکل می خواند؟ ان دو انسان وقتی با هم پیمان بستند از یک جنس بودند ولی ارام ارام دنیایشان از هم جدا شد و با جدا شدن دنیایشان زندگی مشترکشان هم فروپاشید.....