عروس!

گاهی اوقات یک زن میانسال و یا کهنسال را می بینم که با یک دختر جوان وارد فروشگاه می شود...  

گاهی اوقات یک زن میانسال و یا کهنسال را می بینم که با یک دختر جوان وارد فروشگاه می شود و یک گاری بر می دارند و از همان ورودی فروشگاه گاهی اوقات یکی دو ساعت خیلی ارام و با حوصله از تمام قفسه ها و از همه اجناس یکی بر می دارند! از همه حبوباتها شامپو برنج ماکارونی دستمال کاغذی و در بسیاری از موارد به جای اینکه به کیفیت کالا توجه کنند بسته بندیش برایشان مهمتر است یعنی هر چقدر که اجناس قشنگتر و بسته بندی خوش اب و رنگتری داشته باشند انرا انتخاب می کنند! مثلا به جای اینکه از کیفیت حبوبات سوال کنند می پرسند"اقا! لوبیا چیتی که رنگ بسته اش ابی باشه دارید!" و یا " ما یه برنج خوب می خوایم که رنگ گونیش بنفش باشه!" و یا "پس این چه فروشگاهیه که ماکارونی صورتی توش پیدا نمیشه!"و یا اینکه اقا! یه چایی به ما بدهید که قوطیش فلزی باشه و رنگش هم سرخابی!از نوع خرید انها می فهمم که این خرید برای پر کردن قفسه های خانه عروس است...یعنی اینکه همانطور که می دانید خانواده عروس برای چیدن جهیزیه وظیفه پر کردن یخچال فریزر و قفسه های مخصوص اشپزخانه را هم به عهده دارد!(نمی دانم فقط اینجا رسم است یا همه جا همین طور است!)....و دلیل حساسیت روی رنگهای خریدها این است که مثلا می خواهند رنگ قوطی چای و ماکارونی با کابینت ها ست باشد! و یا رنگ قوطی مایع ظرفشویی با کاشی های اشپزخانه تناسب داشته باشد! 

 یک روز دختر جوانی به همراه مادرش وارد شد و به همان سبک و سیاق شروع به خرید کردند و هر چه مادرش می خواست که اجناس معمولی تری انتخاب کند دخترش سراغ اجناس خوشگلتر! و گرانتری را می گرفت....بعد که خریدشان تمام شد و چندین گاری پر شد و خواستند حساب کنند مادر ان دختر به دفتر امد و خواست که چک بدهند که البته ما هم با اکراه قبول کردیم همانطور که می خواست در مورد تاریخ چک چانه زنی کند بهانه ای شد برای درد و دل کردن و مثل اینکه خیلی ناراحت و ناراضی بود و می خواست خودش را خالی کند....

او گفت که دخترم باهمکلاسیش در دانشگاه اشنا شده و دو سال است که نامزدند ولی شوهرم با دوران نامزدی طولانی مخالف است و داریم مقدمات عروسی انها را فراهم می کنیم در حالیکه پسره هیچ چی ندارد! نه خانه نه شغل نه پدر و مادر درست و حسابی که کمکش کند حتی سربازی هم نرفته فقط یک لیسانس حقوق دارد! هر چقدر هم به دخترم گفتیم که ازدواج با این پسر که چیزی ندارد و می خواهد از صفر مطلق شروع کند جز اینکه باعث شود جوانیت برسر مشکلات زندگی و نداری از بین برود هیچ سودی دیگه ای برایت ندارد که گوش نکرد پدرش هم یکسالی بشدت با این ازدواج مخالفت می کرد ولی وقتی دید فایده ای ندارد راضی شد ولی من که هنوز راضی نشده ام به خودش هم گفته ام.... من هم بعد از اینکه حرفهایش تمام شد گفتم به من مربوط نیست ولی به نظر من حالا که کار تمام شده راضی باشید تا این دو جوان اول زندگیشان دلچرکین نباشند او هم گفت شما خودت قضاوت کن! از ترس دوست و دشمن یک جهیزیه مفصل به او داده ایم شوهرم با اینکه  کارمند است و وضعیت مالیمان هم چندان خوب نیست ولی با این حال برای اینکه سر خانه و زندگیشان بروند یک خانه هم برایشان رهن کرده ایم در حالیکه پدر پسره با پررویی می گوید من پولی ندارم که به انها بدهم خودتان می دانید و به من ربطی ندارد و تازه مادر شوهر دخترم در مورد جهیزیه دستور هم می دهد وبه دخترم  گفته در خانواده ما رسمه برای جهیزیه  فرش دستباف ابریشمی می دهند! حالا به نظر شما  احمقتر از ما کسی پیدا میشه!؟ جهیزیه مفصل داده ام خانه برایشان رهن کرده ام دختر به این خوشگلی به او داده ام(به چشم خواهری از نظر ظاهری هیچ چیز کم نداشت!) در حالیکه پسره به غیر از پیرهن تنش هیچ چی ندارد و تازه خانواده اش طلبکار هم هستند!....من هم گفتم: والا چه عرض کنم!؟ بالاخره باید کمک کرد تا زندگی پا بگیره حالا که کار از کار گذشته بهتره کمک کنید که به ایندشون امیدوار باشند....بسیاری از اداب و رسوم ما احمقانه است  وقتی جوانی بیکار است یخچال ساید بای ساید که نتواند انرا پر کند به چه دردش می خورد؟! انها اخرش مجبور می شوند ان فرش ابریشمی را به نصف قیمت بفروشند تا بتوانند شکمشان را سیر کنند... کارها باید با هم تناسب داشته باشند.....چه میدونم والا!...

پی نوشت:یادم هست چندی قبل یکی از ایرانیان مقیم سوئد داستان جالبی را تعریف می کرد او می گفت به سفارت امریکا رفتم تا برای اقامت در امریکا اقدام کنم مصاحبه کننده سفارت از من پرسید برای چه می خواهی به امریکا مهاجرت کنی؟ من هم گفتم چون سردمه! او هم با تعجب پرسید متوجه نشدم! من هم گفتم من در جنوب ایران بزرگ شده ام جایی که هوا گرم است و عادت به سرمای این کشور ندارم می خواهم به یه جایی بروم که یه کم گرمتر باشه! او هم با شنیدن حرفهای من خنده ای کرد و بعد از مدتی به امریکا مهاجرت کردم... البته من نمی خوام جایی بروم! ولی واقعا گرممه! بیست روزه جرات نکرده ام برای ورزش از خانه خارج بشم ظهرها هم که می خواهیم بخوابیم کولر را که روشن می کنیم سردمون میشه خاموش هم که میکنیم گرممون میشه! اصلا یه وضعی!...یکی از زیباترین فیلم هایی که تا کنون دیده ام فیلم "بی خوابی" است داستان این فیلم از این قرار است که قتلی در یک شهر کوچک و بسیار زیبا در الاسکا اتفاق می افتد که یک کاراگاه از لوس انجلس (با بازی ال پاچینو) برای کشف این قتل به انجا می رود ولی از انجا که در تابستان الاسکا هوا همیشه روشن است و شب وجود ندارد او هم عادت ندارد در شبهای روشن قطبی بخوابد برای همین در ان چند روزی که انجا به دنبال قاتل می گردد تا زمان کشته شدنش توسط قاتل نمی تواند بخوابد و همیشه بیدار است ....چیزی که در این فیلم خیلی برایم جالب است طبیعت فوق العاده ان شهرک زیبا در الاسکا است هوای ابری ابشارهای بلند رودخانه های پر اب و جنگلهای انبوه و هوایی خنک که طبیعت مورد علاقه من است چون این اب و هوا بسیار مناسب دویدن و دوچرخه سواریست!....اگه یه بار دیگه به دنیا بیایم ترجیح می دهم یه جای خنکتر باشم!

رمانتیک نوشت!:روزها مال تو شبهاش مال من....گرما مال تو سرماش مال من.....گل ها مال تو خاراش مال من....خنده ها مال تو گریه هاش مال من....شیرینی مال تو تلخیهاش مال من....شادیها مال تو غمهاش مال من.....دنیا مال تو........................................................................تو هم مال من.......