تشتک!

امروز بازاریاب شرکت...
 

امروزبازاریاب شرکت خوشگوار که تولید کننده نوشابه کوکا و فانتا هست با ذوق و شوق به همراه ریسش به فروشگاه امد و وارد دفتر شد خیلی با حرارت سلامی کرد ومژده داد که شرکتشان به مناسبت ماه رمضان طرحی را اعلام کرده که می خواهد با ان بازاررا منفجر کند! و با این بهانه می خواست مقدار زیادی نوشابه به ما بفروشد ظاهرا قرار شده که در این ماه تشتک های نوشابه های خانواده که قبلا قرمز بوده (همان درب نوشابه)زرد رنگ باشد و هر مشتری که سه تشتک زرد رنگ بیاورد و تحویل فروشگاه بدهد یک نوشابه خانواده با تشتک قرمز! به عنوان جایزه تحویل بگیرد! اوهم که با این طرح انتظار داشت مقدار زیادی نوشابه از او بخریم از ما سفارش خواست که من هم گفتم تا وقتی این طرح است ما پپسی می خریم و از خرید کوکا معذوریم! او هم با تعجب پرسید چرا؟ من هم گفتم بخاطر اینکه از فردا دردسرهای ما شروع می شود! مشتری نوشابه را می برد و انرا می خورد و بعد قوطی خالی انرا برایمان می اورد و طلبکارانه می گوید چرا تشتکش قرمز بوده و زرد نبوده! و از ما یک نوشابه پر می خواهد! یکی دیگه می اید و می گوید:ببخشید اقاکوکا با تشتک زرد خدمتتون هست! واقعا شرم اوره که فروشگاه به این بزرگی کوکا با تشتک زرد تو یخچالش نباشه! صندوقدارها که باید سه تشتک زرد بگیرند و یک نوشابه خانواده با تشتک قرمزبدهند باید تشتکها را توی صندوقشان بگذارند و شب تحویل دهند وبعد موقع تحویل ما باید انها را بشماریم که یه وقت کم نباشد و موقع تحویل هم باید مثلا به فلان صندوقداربگوییم:خانم فلانی شما با کسری سه تشتک روبرو هستی! لطفا زیر میزتان را یا توی صندوقتان ببینید انجا نمانده! و یا به انها بگوییم:چرا حواستون را جمع نمی کنید چند تشتک قرمز توی سبد تشتکهایتان هست اینها راکه شرکت قبول نمیکنه! و یا خانمی می اید و می گوید:ببخشید اقا مثل اینکه نوشابه های شما تشتکهایش زرد کم رنگه!و یه کم به لیمویی می زنه! نکنه یه وقت به ما جایزه ندن! و یا پسر بچه ای میاد و میگه:اقا من سه  تشتک با خودم اورده بودم که یه نوشابه بگیرم ولی یکیشو تو صف نونوایی گم کردم!میشه یه نوشابه به من بدهید و من بعدا یه تشتک  براتون بیارم!؟ و یا خانمی دیگر میاد و میگه:ببخشید اقا! تشتک من قرمزه میشه زردش کنید!(باور کنید این یه کاربه هیچ وجه از دست ما ساخته نیست!) ...

یادم میاد ان اوایل که وارد کسب و کار شدم اول از فروش نوشابه شروع کردیم ان زمان زمزم شعاری داشت به این مضمون که "زمزم ذائقه ایرانی نوشابه ایرانی" و در پشت هر تشتک از نوشابه های شیشه ای یکی از این کلمات را حک کرده بود و هر کس می توانست پنج تشتک جور کند که این شعار تکمیل شود به او سکه می دادند و جالب اینجا بود که تمام این کلمات بود به غیر از کلمه"زمزم"! همه مردم انبوهی از تشتک ها را جمع کرده بودند که در انها پر از کلمات "ایرانی نوشابه و یا ذائقه" نوشته شده بود ولی کلمه زمزم نبود!بعضی ها ما را متهم می کردند که ما زمزم هایش را جدا می کنیم و برای خودمان نگه می داریم! تا سکه ها را ازان خودمان کنیم! و هرچقدرهم می گفتیم که برادر من! ما باید این نوشابه ها را باز کنیم تا ببینیم کف ان چی نوشته همینطوری که نمی شه! که البته بعضی ها قانع نمی شدند و جالب اینجاست  من که خودم فروشنده نوشابه بودم و اگر کسی کلمه زمزم را پیدا می کرد باید به من می داد تا من سکه اش را از شرکت برایش بگیرم در ان مدت کلمه زمزم را هیچگاه در پشت تشتکها ندیدم!

اپیزود دوم!:صبح ها اول وقت برایمان نان باگت می اید و اتفاقی که می افتد این است که وقتی راننده برای گرفتن پول نانها به دفتر می اید همه جا پر از بوی ساندویچ بندری می شود! من خودم قبلا خیلی بندری دوست داشتم ولی از وقتی که این بزرگوار برای ما نان می اورد دیگه از این ساندویچ متنفر شده ام! یه بار از او پرسیدم:اخوی! خیلی بوی عطر ساندویچ می دهی جریان چیه!؟ او هم گفت که شبها تا دیر وقت در یک فست فود کار می کند و این بو هم مال ان کار شبانه استً! می خواستم به او بگویم جایی  به اسم حمام تا به حال به گوشت خورده !...حالا ما که به درک! یه رحمی به زن و بچه ات بکن که تو خونه خفه نشن!....از دوگروه ادمها بیزارم! گروه اول مردانی که بوی بندری می دهند! و گروه دوم زنانی که بوی قورمه سبزی!

اپیزودسوم!:ماه مبارک رمضان فراررسید و این ماه مبارک را به همه مومنین تبریک می گویم همین دیروز به همه اهالی فروشگاه اعلام فرمودیم! انهایی که نمی توانند و یا نمی خواهند روزه بگیرند چایی و کیک که هر روز ساعت ده صبح به همکاران داده می شد همچنان سر جای خودش هست منتها در انظار نباشد بیایند داخل دفتر بنشینند و تغذیه شان را بخورند ما هم از دفتر خارج می شویم که چشمشان به چشم ما نیفتد! انهایی هم که روزه دارند اگر خواستند افطاری از خانه بیاورند وگر نه ما اینجا یک افطاری برایشان تهیه می کنیم اب سرد کن هم همچنان ماموریت محوله! خودش را طبق گذشته انجام می دهد....یاد دوران دبستان افتادم...من در دبستان شهدای ملکوتی واقع در خیابان تالار حوالی خیابان پروین درس میخواندم یادم هست موقع ماه رمضان اب شیرهای ابخوری  را قطع می کردند! در حالیکه پسرهای دبستانی اصلا مکلف به روزه داری نیستند و در ضمن اب که فقط برای نوشیدن نیست! اب که قطع می شد ما حتی دست و صورت خودمان را هم نمی توانستیم بشوییم! به ان دوران که فکر می کنم برایم جالب است که بدانم ان دوران  ادمهایی که این تصمیمات را می گرفتند چه طرز فکری داشته اند....

یک سوال!:سوالی از دوستان دارم! شما پست های کوتاه را بیشتر می پسندید یا مطالب بلند و طولانی را؟ چون مطالب و داستانهایی دارم که نمی شود زیاد انرا خلاصه کرد و از انجا که من از جایی کپی نمی کنم و تمامی مطالب نوشته خودم هست نوشتنش وقتگیر است و می خواهم بدانم اگر پستهای بلند خوانده نمی شوند از نوشتن انها خودداری کنم...