سفرنامه دبی(قسمت اخر)

 

85% جمعیت دبی را خارجی ها تشکیل می دهند که اغلب کارگران خارجی هستند که انجا مشغول کارند کارگران مرد بیشتر هندی و پاکستانی و فروشندگان شاغل در فروشگاه بیشتر دختران فیلیپینی بودند ارام مودب و کاری...یکی ازدوستانم که کارگاه تولیدی پولکی و نبات دارد که مدتی با مشکلات کارگری مواجه بود در سفری که به دبی داشت می گفت دلم می خواهد چند نفر از این فیلیپینی ها را در چمدانم می گذاشتم و با خودم به ایران می بردم تا برایم کار کنند!(البته بعلت جثه کوچک اغلب در چمدان هم جا می شوند!) در مورد دستمزد انها پرسیدم که گفتند بین 800 تا هزار وصد درهم در ماه حقوق می گیرند(بین 650 تا یک میلیون تومان ) و با توجه به اینکه درامد سرانه انها یکی از بالاترینها در جهان است این مقدار دستمزدکارگردبی را به بهشت کارفرمایان تبدیل کرده است

در سال 1971 مناقشه ای بین ایران و امارت بر سر جزایر سه گانه ایرانی در خلیج فارس در گرفت که به درگیری مختصر نظامی بین ایران و انگلیس بعنوان پدر خوانده امارات متحده عربی هم منجر شد که نهایتا به کوتاه امدن انگلیسی ها و تثبیت حاکمیت ایران بر این جزایر منجر شد داستان جالبی دارد که از ان می گذرم در ان زمان شیخ زاید حاکم امارات نامه ای به ایران می فرستند و خیلی مودبانه و با لحنی دیپلماتیک مدعی جزایر سه گانه می شود ایران هم در جواب نامه ای کوتاه و بسیار تند خطاب به حاکم امارات می فرستد به این مضمون که:ما کشوری به اسم امارات متحده عربی نمی شناسیم انجا چند جزیره است که خانه عقربها و مارمولکها استً!....در عرض چهار دهه چند جزیره متروک و دور افتاده با طبیعتی بسیار خشن و اب و هوایی نامساعد همراه با مردمانی بدوی و بومی به یکی از ثروتمند ترین و مدرنترین کشورهای جهان تبدیل شد دبی یک شهر معمولی نیست چون شهری کوچک ولی در عین حال شهر ترینهاست بسیاری از ساختمانهایی که دراین شهراست در جهان بی نظیر است بلند ترین ساختمان جهان مجللترین هتل جهان بزرگترین مرکزتجاری جهان....پدر بنده ساختمان محقری ساخته اند که یک سال است برای گرفتن سندهایش در ادارات مختلف مثل شهرداری و بخصوص ثبت در حال رفت و امد هستند! ایشان چشمش به ان ساختمانهای عظیم و باشکوه که افتاد گفت اگر کسی بخواهد یکی از این ساختمانها را در ایران بسازد باید صد سال اواره ادارات دولتی و کاغذ بازی شود! دبی برای من چیزی نداشت جز شهری که زیبایها و دیدنیهایش همگی مصنوعی و ساختگی است که هیچ اصالتی ندارد شهری که شمادر تابستان در دمای پنجاه درجه بالای صفر می توانی در پیست اسکی مصنوعی اش اسکی کنی! وفضای سبزی که به گفته خودشان برای سرزنده ماندن هر کدام از چمن هایش یک درهم هزینه شده! و در بسیاری ازمکانهایش به جای گل و سبزه گلهای مصنوعی گذاشته اند چون گلها نمی توانند در ان دما دوام بیاورند ولی تاسیس کنندگان ان کشور هنرش را داشته اند که در ان محیط خشن یک زندگی رویایی برای شهروندانشان فراهم کنند و همانطور که گفتم بر خلاف دیگر شیخ نشینهای خلیج فارس ثروت این شهر ربطی به نفت ندارد و بیشتر ناشی از تجارت بانکداری و توریسم است ترکیب" اهن بتن تکنولوژِی"  "مدیریت"  " ازادی" از ان محیط خشن و نامناسب کاخی زیبا و رویایی ساخته است که سالانه هزاران توریست را از سراسر جهان به طرف خودش می کشاند....

در یکی دو روز اخر سفر دیگر دلمان غذای ایرانی می خواست! از ان غذاهای فرنگی خسته شده بودیم بشدت هوس یک دست چلوکباب کوبیده و خورشت بادمجان کرده بودم! در تور کشتی که همراه با موسیقی زنده بود یک خواننده اوکراینی خوش صدا بود که می خواند وهمه مسافران خیلی ارام روی صندلیهایشان نشسته بودند و برخی دیگر مثل بنده بالای کشتی به تماشای اب و مناظر اطراف مشغول بودند ولی بعد از ان یک خواننده بد صدای ایرانی! میکروفن را به دست گرفت وترانه ای از مرحوم اغاسی خواند که بعضی ها ارام دستمالی برای چرخاندن بالای سرشان از روی میز برداشته و از روی صندلیهایشان برخواستند! موقع برگشت  چشمم به فرودگاه اصفهان که افتاد فرودگاهی که از حیث زیبایی و شکوه و ابهت هیچ شباهتی به فرودگاه دبی نداشت ودر حقیقت در برابر ان ساختمانی محقر بود ولی از پله های هواپیما که پیاده شدم هوا بهاری بود و از ان هوای گرم و خشن و اسمان گرفته خبری نبود به اسمان نگاه کردم ناگهان باران گرفت و ارام قطرات باران روی صورتم چکید....وطن انجایی نیست که در ان زندگی می کنی سنگ و خاک در همه عالم یکی است وطن انجاییست که در تو زندگی می کند...

می گویند یک اصفهانیه مرد ورفت تو بهشت! چند روزی در بهشت به گشت و گذار مشغول شد و گوشه و کنارش را خوب کاوید! و بعد با لب و لوچه ای اویزان رو به اسمان کرد و گفت:سلام علیکم! ناگهان اسمان صاف و افتابی شد و صدایی دلنشین و لطیف از اسمان در جواب به او گفت:علیکم السلام! او دوباره گفت:می بخشید مصدع اوقات شریفتون شدم! می دانم که شما یکی  فرشتگان خوب خداهستید یک انتقادی از محضرتون داشتم! ناگهان اسمان سیاه شد ورعد و برق درختان را سوزانید و بارانی سیل اسا شروع به باریدن گرفت و بعد از مدتی بسیار طولانی صدایی از اسمان شنیده شد که گفت:فرمایش!؟ ان شخص ادامه داد:عرض کنم خدمتتون که ما در دنیا بنده خوبی بودیم نماز اول وقت می خواندیم روزه می گرفتیم خمس و زکاتمان را هم می دادیم در حالیکه بسیاری از رفقایم مرتب به پاتایا و انتالیا می رفتند ما فقط سفرهای زیارتی می رفتیم یکبار"حسن سیبیل" همونی که سرکوچمون یک بنگاه ماشین بزرگ داره که حتما معرف حضورتون هست! بهم گفت یک بطری اب حیات روزگاری! به دستم رسیده بیا تا یه لیوانشو بدم بخوری! که جیگرت حال بیاد! و بعد هم یه بست بزار رو اخگر! و دودشو بده تو ریه هات تا عین هلیکوپتر تو اسمون پرواز کنی! که من هم گفتم:نخیر! من نه از این چیزها می خورم و نه از این چیزها می کشم! چون از خدا می ترسم و در ضمن انتقاد دیگری که در همین رابطه از محضرتون داشتم این بود که من که شبها شام نمی خوردم ناهار هم سالاد می خوردم و هر سال هم چک اپ می دادم و مرتب حواسم به خودم بود اخرش مردم! و منو اوردن اینجا! ولی اون پفیوز! روزی دو تا پاکت وینیستون می کشه و مرتب هم غذاهای چرب و چیلی میخوره هنوز زنده است و تو دنیا به دنبال عشق و حال! این همه دختر خوشگل توی دنیا بود ما حتی یک بار هم چشمامونوبرای چشم چرونی نچرخوندیم! و کلا تا وقتی من تو دنیا زنده بودم هیچ وقت کمربند شلوارمو به روی حرام باز نکردم!! حالا با این همه مراقبت ما رو اوردن اینجا تو بهشت ما که هرچی نگاه می کنیم میبینم اینجا که مثل اصفهون خودمونه!....